Het laatste deel...

*Zaterdag 21 mei
We staan met een strálende zon op en natuurlijk wisten we al dat het mooi weer zou worden. We kijken bijna dagelijks (als we internet hebben) even op tameteo.nl.
Ons plan hebben we dan ook al gemaakt: we gaan met ons vieren met onze camper als vervoer, naar de Puy de Dôme!
We rijden weer over de smalle binnenwegen, dat vinden we gewoon het meest leuke rijden. Als we de Puy de Dôme in het zicht krijgen zien we er ook vier paragliders omheen vliegen. Wow! Dat is mooi!
We parkeren de camper op het grote terrein wat tamelijk nieuw is aangelegd. We waren hier vijf jaar geleden ook al eens en toen was dit nog een hobbelig en klein terrein met grind en het treintje wat je naar boven brengt, reed toen ook (nog) niet. We zijn toen niet op de top geweest…
Nu zien we een prachtige hal met winkel, ticketverkoop, restaurant en treinstation.
Als pensionada’s krijgen we 1,30 euro korting en Moon mag voor 3,50 mee met het “tandwielboemeltje”, de Panoramique des Dômes, zoals in de folder staat beschreven.
We hebben geluk, het treintje gaat over vijf minuten en dat redden we wel. Anders zouden we 40 minuten moeten wachten!
De rit naar boven is prachtig, we hebben een geweldig uitzicht en als we boven komen weten we helemáál niet wat we zien! Er zijn minstens 50 paragliders bezig om hun chute uit te leggen en ze maken zich klaar voor hun vlucht. Sommigen nemen een “passagier” mee, maken dus een duo-sprong.
Doordat de top (1.465 meter hoog) zo makkelijk is te bereiken is het natuurlijk ook druk. Maar we lopen elkaar beslist niet in de weg, men verspreidt zich makkelijk.
Wij beklimmen de laatste trap en staan dan heel dichtbij de mast en het grote meteo-station.
Als we eromheen lopen worden we opeens overvallen door ont-zet-tend veel muggen! Die zijn alleen in die ene hoek te vinden en waarschijnlijk heeft dat met de wind en de thermiek te maken. Marian-van-Jos bedenkt zich ook waarom hier zo veel zwaluwen vliegen: die eten die muggen! Ze hoeven alleen maar met hun bekjes open te vliegen en de maaltijd komt zó naar binnen…
Nadat we een tijd hebben genoten van het geweldige uitzicht op de vulkanen om ons heen, van de vele paragliders, van de stad Clermont-Ferrand in de diepte en het Centraal Massief in de verte, nemen we het tandwielboemeltje weer naar beneden. We lunchen in de camper en rijden dan naar het stadje Saint-Saturnin.

Bij het Toeristenburo halen we een plattegrond van het oude stadje en bezoeken we een leuke expo van schilderijen die bewoners hebben gemaakt.
In dit stadje staat o.a. de kleinste van de vijf hoofdkerken in de Auvergne en natuurlijk bezoeken we die even. In de crypte is de Heilige Magdalena kapel. Als je daar binnenstapt gaat er vanzelf een lichtje schijnen op het altaar.
Er is een mevrouw bezig om langs de banken boeketjes op te hangen en ja hoor, om vier uur is er een huwelijk. Daar wachten we wel op!
In de tussentijd bezoeken we het Château Royal de Saint-Saturnin. Moon mag niet naar binnen maar dat vindt Jos geen probleem, hij blijft wel buiten wachten met haar.
We krijgen als enige gasten van die dag een rondleiding van een vriendelijke jongeman die zijn Engelse uitleg van een A-4’tje afleest en als hij er niet uitkomt gewoon in het Frans verder gaat. Maar dat kan Marian dan wel weer wat vertalen.
We zien een paar kamers, de grote keuken, de tuin en de zolder. Binnen mogen we geen foto’s maken (wat Joke tóch even doet… sssttt…) maar buiten wel. Voor de zolder krijgt Joke toestemming van de jongeman!
Het kasteel uit de 13e eeuw is nu particulier bezit en wordt nog bewoond, maar dat krijgen we uiteraard niet te zien.
Als we ergens even uit een raam kijken zien we een leuk plaatje: Jos en Moon liggen allebei in het gras te slapen…

Tegen vieren gaan we terug naar het kerkje en na een kwartiertje komt de bruid. Een jonge, heel tengere vrouw die níéts uitstraalt van een blije bruid. Als ze de kerk binnengaan gaan wij weer verder en lopen door heel oude steegjes naar een terras voor een frisse dronk!
Onderweg zien we op een balkon een vrouw zitten met een boxer-reu die veel op Moon lijkt. Moon ziet hem ook en het lijkt wel of Moon ter plekke zwaar verliefd wordt! Ze doet er alles aan om bij hem te komen, ze springt zelfs met vier poten tegelijk in de lucht alsof ze in één keer op dat balkon terecht zou komen. Overigens ziet de reu Moon ook wel staan, ze vinden elkaar duidelijk heel aantrekkelijk!

Via weer een mooie weg rijden we terug naar ons Saint-Nectaire en bezoeken het kerkje weer, Marian-van-Jos en Joke lopen samen even naar binnen want Marian heeft het nog niet gezien.
We eindigen deze heerlijke en warme (25 graden!) dag met een pizza bij de plaatselijke pizzeria.

*Zondag 22 mei
Het regent pijpenstelen met zelfs af en toe een donderslag. We vermaken ons ieder in de eigen camper. Na de lunch komt Marian bij ons en spelen we een paar potjes Domino, heel gezellig! Daarna zorgen Marian en Marian samen voor de warme maaltijd en die nuttigen we bij ons in de camper. Gelukkig wordt het eindelijk even droog en zetten we de stoelen weer in de camper en het rek met de fietsen op de trekhaak.
Morgenochtend willen we om een uur of negen vertrekken naar een camperplaats in de buurt van Reims voor de overnachting en daar zijn Marian en Jos dan ook.

*Woensdag 25 mei…
We hadden een rustige nacht op de cp in het champagnestadje Avize wat in een héél mooie streek ligt en waar Wikipedia van zegt:

“De gemeente staat op de lijst van grand cru-gemeenten van de Champagne. Dat betekent dat alle druiven uit de wijngaarden binnen deze gemeente, ongeacht de bodem en de ligging, een "grand cru" champagne leveren.
De op het oosten gerichte wijngaarden liggen op de krijtgrond van de "coteaux au Sud d'Épernay". Op deze kammen wordt vrijwel uitsluitend chardonnay verbouwd. Daarom wordt de krijtrug tussen Cramant, Avize, Oger en Le Mesnil-sur-Oger de Côte des Blancsgenoemd. Deze gemeente staat bekend als een van de beste terroirs van de Champagne.”

We vonden het een leuk en ook wel bijzonder gezicht om al die witte busjes van de werkers tussen de ranken te zien staan en ook in het stadje, waar we even een kleine wandeling doorheen maakten, de vaak prachtige wijnhuizen en châteaus te zien.

Na een heel goede reis waren we in de middag weer in NL en reden we meteen even door naar Sylvia en Gijs, Marco was niet thuis. Daarna naar huis waar we de camper leeghaalden en de eerste was weer werd gedraaid.
Deze vakantie hebben we 4.612 kilometer gereden en behalve het akkefietje met de banden aan het begin van de reis hebben we geen narigheid gehad of onderweg gezien!

Bedankt voor de reacties op deze site, die vinden we altijd fijn om te lezen!
Enne… voor wie wil mag een volgende keer gerust weer met ons mee op reis…!