Gijs gaat mee...

Achterin, 14 – 25 augustus

Vandaag rijden we naar camping Grenszicht in het buurtschap Achterin, 8 kilometer van Gramsbergen en Hardenberg, in Salland. Gijs gaat deze twee weken ook mee en deze camping hebben we dan ook voor hém uitgekozen. Er zijn namelijk veel dieren die de kinderen mogen helpen verzorgen, er zijn een heleboel skelters (belangrijk!!), speeltoestellen, een hooischuur om in te spelen, geiten, konijnen, pony Minke, zwijntjes, kalfjes, en ongeveer 200 koeien die je de hele dag mag bezoeken, op woensdag is er een springkussen én mag je met de boer mee met paard en wagen.
Het wordt dus een verslag met een hoog Gijs-gehalte…

Als wij de caravan in orde maken en de voortent eraan zetten is Gijs al verdwenen, op onderzoek uit! Hij moet alleen even terugkomen om zijn eigen kleine tent op te (helpen) zetten want daarin gaat hij in de voortent slapen!
De volgende dag gaat Joke een eindje met hem fietsen, helemaal naar Duitsland. Wel 1500 meter vanaf de camping… haha…
Maar Gijs vindt het geweldig: hij fietst in Duitsland!!! Voor hem vallen de verschillen meteen op. Hij ziet het aan de huizen, de verkeersborden, de bushalte, de bomen. Zelfs dragen de Duitsers andere brillen… Als we terug zijn en Marian hem vraagt hoeveel mensen hij dan met een bril heeft gezien zegt hij doodleuk: één… Wat een grapjas!
Op de terugweg blijven we bij een bedrijf kijken waar wel 1000 kippen vrij rondlopen. Gijs’ vakantie kan nu al niet meer stuk!

Maandag de 16e, gefeliciteerd Imelda!
We rijden bijtijds weg naar Haren om Imelda écht te feliciteren, het is er gezellig en ook Gijs geniet van de lekkere broodjes die Imelda als lunch heeft laten bezorgen!
Daarna rijden we door naar Pieterburen om het Zeehondencentrum te bezoeken. De zeehonden zijn aandoenlijk met hun bruine ronde oogjes en het is interessant om de film te zien over de opvang, de verzorging en het uiteindelijk weer vrijlaten.
In het kleine restaurant hangen aan het plafond heel veel spullen uit de 342 containers die het schip Zoe verloor boven de Waddeneilanden in 2020. We kijken onze ogen uit en Gijs is echt onder de indruk wat dat met het milieu doet!
Het is voor Marian in haar scootmobiel bijna onmogelijk om alles te zien, het is druk en het centrum is er niet echt geschikt voor. Gelukkig ligt haar iPad in de auto met daarop een mooi boek dus ze gaat in de auto zitten lezen.
Langs de snelweg bij Coevorden stoppen we even om bij een kunstwerk te kijken en Gijs plukt er een paar bloemetjes voor zijn Omi. Zo lief! In de caravan zetten we ze in een klein flesje wat we gisteren bij de bushalte in Duitsland vonden. Er zal wel héél sterke drank in hebben gezeten…

Dinsdag 17 augustus – gefeliciteerd Sjoerd en gefeliciteerd Jeroen!
Vandaag een dag van twee wassen draaien en die kan lekker in de zon drogen. Gijs maakte al een paar dagen eerder contact met Sven, een leuke knul van 11 jaar die veel op Gijs lijkt. Zoals Gijs zegt: “Sven is de oudere versie van mij”… Er wordt ze zelfs gevraagd of ze broers zijn!
Aan het eind van de dag vraagt Gijs ons of hij die nacht met Sven in de hooischuur mag slapen. “Van boer Luc mag het!” Dat hebben de mannen al geregeld. Wij vinden het ook prima en met de nodige afspraken, ook van de moeder van Sven, vertrekken ze rond 21.30 uur naar de hooischuur. Slaapzak, kussen, zaklamp, een moppenboek én een knuffel mee! Gijs twijfelde nog even over zijn knuffelbeer, kon hij die als grote, 8 jarige knul wel meenemen? Maar toen hij Sven met óók een grote knuffelbeer aan zag komen wist hij dat het goed was…
Joke gaat om 22.15 uur even bij ze kijken. Ze liggen heerlijk in het hooi en heel rustig zijn ze elkaar moppen aan het voorlezen. Een uur later gaat ze weer kijken en dan slapen ze als rozen, maar wel met de zaklampen aan. Het bleek toch wel erg donker en stil te zijn…
De volgende dag horen we van de moeder van Sven dat zij in die tussentijd ook bij ze heeft gekeken en ze al heerlijk sliepen.
Als Marian om half 7 wakker wordt en bij de jongens gaat kijken blijkt dat ze nog heerlijk slapen. Om half 8 maakt Marian een ontbijt voor ze. Als Joke even later bij ze gaat kijken liggen ze zich allebei uit te rekken en zijn ze nét wakker. Ze smullen van de broodjes, het sapje en het feit dat ze stoere knullen zijn die in een echte hooischuur hebben geslapen!
Donderdag gaat Sven weer naar huis en daar heeft Gijs het echt moeilijk mee. Hij loopt een poosje te mokken en dat begrijpen we goed. Hij mag mokken en het gaat ook weer over! En al helemaal als hij een poosje later gaat Facetimen met Teun en mama en papa…

Vrijdag gaan we naar Coevorden en in de stad is een tentoonstelling gemaakt van huizen en gebouwen op kleine schaal. Gijs vindt dat echt interessant en vraagt Marian alles voor te lezen. We eten een patatje, winkelen wat en als we terug zijn op de camping begint voor Gijs het grote wachten: mama en papa en Teun komen straks met hun vouwwagen naast ons staan! Als ze er eenmaal zijn vallen de broers elkaar letterlijk in de armen, zó blij!
Gelukkig is het dit weekend prachtig weer en kunnen we steeds buiten eten. Marian bakt broodjes in ons oventje, er is lekker beleg en na het ontbijt stappen Sylvia en Marco op de fiets voor een tocht van zo’n 50 kilometer. De jongens willen niet mee, zij spelen liever op de camping en bij de dieren!
Syl en Marco fietsen slechts 20 kilometer want zij belanden in een kledingzaak met grotere maten. Marco meet ruim 2 meter en is blij met zijn nieuwe winterjas, lange broeken en wel 5 overhemden!
Aan het eind van de zondagmiddag, als Teun weer schoon is na zijn modder-avontuur-in-piama ruimen ze de vouwwagen weer op, rijden we naar Gramsbergen, eten een patatje en dan scheiden onze wegen. Zij rijden naar Soest en wij naar de camping. Gijs had mee naar huis gemogen maar hij bleef liever nog een paar dagen bij zijn Omi & Jomi… Vinden we fijn, het is zó gezellig met hem!
Het is alleen jammer dat de camping de laatste paar dagen leeg raakt, de scholen beginnen in die regio weer dus de kinderen zijn weg en wij staan er als enigen nog wat het tamelijk saai maakt.
Woensdag besluiten we dan ook om alles in te pakken en op te ruimen en naar huis terug te gaan. Het is mooi weer dus de voortent kan droog mee, da’s altijd fijn! Gijs neemt afscheid van zijn dieren, maakt met zijn tablet nog heel veel foto’s van zijn lievelingskonijn en -geitjes en dan rijden we via Haaksbergen naar Soest waar de Kip Tandoori op ons wacht.
Of zoals Teun altijd zegt: de Kippedori…


We rijden naar Haaksbergen voor een speciale boodschap: we kopen er een andere caravan.
Jaja, we weten het. Deze hebben we nog geen jaar maar hij begint “moeilijk” te worden.
Het dubbele bed opmaken wordt steeds meer een probleem...
Het feit dat we beiden toch wat vaker naar de wc moeten in de nacht waarbij Marian wakker moet worden en er uit moet om Joke er door te laten. Joke die zit te wachten op de bank met haar tablet en een spelletje doet totdat Marian weer wakker wordt als zij weer naar de wc moet…
Het wastafeltje in de badkamer een veel te grote kraan heeft omdat je hem ook als douchekop kunt gebruiken en bijna niet te gebruiken is. We hebben in diverse (kampeer)winkels om een kleinere kraan gevraagd maar die is er niet…
Kortom, we voelden steeds meer voor een andere caravan met 2 aparte bedden zodat we o.a. van het “nachtelijke probleem” af zouden zijn. Apart slapen is helemaal niet gezellig maar het leuke is dat er tussen de bedden een smalle lattenboden uitgetrokken kan worden waar je dan een matras-blok op legt en zo een heel groot bed creëert… De praktijk zal het uitwijzen…
Marian vond dé caravan via Google in Haaksbergen bij Henk Pen Caravans en 15 september kunnen we hem ophalen.
Dan gaan we eerst een paar dagen naar de vertrouwde camping Coterlet in Nijkerk om de “oude” caravan helemaal leeg te halen en zetten we de nieuwe er neer om hem in te richten en te wennen.
En daarna? Dan hebben we tot half oktober de tijd om naar Frankrijk te rijden. De eerste camping in Lomont is al besproken!
Wordt vervolgd dus…!!