In de Pyreneeën...

Woensdag 10 oktober…
Há, daar is de zon weer en het is al 25 graden. Zó lekker! Een plezier om weer verder naar het zuiden te rijden!
Onderweg doen we wat boodschappen, stoppen bij McDonalds vanwege internet en zet Joke het vorige verhaal op de site. In die tijd snijdt Marian de andijvie alvast voor de stamppot vanavond. Mmmm…
We rijden naar Laruns, in de Pyreneeën, en herkennen bij een rotonde de metalen herder met zijn schapen. Dit kunstwerk hebben we al eens eerder gezien. We zoeken hier de cp op en lopen daarna naar het plaatsje om wat rond te kijken. Marian is weer super-blij met haar scoot!

Donderdag 11 oktober… Gefeliciteerd Tekla!
Joke wil héél graag weer de col d’ Aubisque rijden, zó gaaf om te doen! En we weten dat het boven, op 1704 m. hoogte, leuk is om de Tour-fietsen te zien. Ook een kunstwerk.
Hoe hoger we komen hoe meer sneeuw we op de ruige bergen zien, wow… dat is zó genieten!!!
Boven op de col is het 14 graden en nadat we er een poosje rond hebben gekeken zakken we aan de andere kant weer naar beneden.
Opeens staat een vrachtauto midden op de smalle weg stil en we zien hoe er een kudde koeien uit wordt gedreven met veel stokslagen en geschreeuw. Jakkes!
Ze worden opgevangen door stalen hekken en als alle koeien buiten zijn schuiven twee mannen de hekken een beetje op zodat we er langs kunnen. Nou, dat gaat maar nét aan, links van ons is het toch wel steil naar beneden…
We hebben onze MiepMiep (=TomTom) ingesteld op San Sebastián maar ze roept bij elke mogelijkheid dat we om moeten keren. En wij maar terugroepen dat we niet wéér die col gaan rijden! Uiteindelijk pakt ze de route op en rijden we via Lourdes (nee, we stoppen hier niet, één keer Lourdes is genoeg!) bijna weer naar het beginpunt in Laruns.
We zoeken een cp en vinden een prima plek in het stille plaatsje Navarrenx, wat sinds 2014 officieel tot een van de mooiste dorpjes van Frankrijk behoort met zijn middeleeuwse vestingmuren. We maken een wandeling door het stadje en bij het opruimen van de scoot ontstaan de eerste beschadigingen. Jammer, want een eerste kras is altijd de ergste.
Met nog vier campers brengen we hier de nacht door totdat….

Vrijdag 12 oktober...
Tegen vieren schrikken we wakker van onze bewegende camper die ook een heel vreemd geluid maakt. Het lijkt of er iemand op de camper staat te dansen of dat er een wiel onderuit wordt gehaald. We hebben géén idee.
Snel schieten we een t-shirt aan, pakt Joke de zaklamp en stapt heel stoer naar buiten en ze ziet… niets! Alles is stil, geen mens te bekennen. Wel ontdekt ze dat we van de verhogingsblokken zijn gereden. Zomaar spontaan terwijl de versnelling in z’n achteruit staat, het bearlock-slot erop staat en de handrem hoog is opgetrokken. We begrijpen er niets van, dit is nog nooit gebeurd! Wie het kan verklaren mag het zeggen…
Met een raar gevoel en onrustig slapen we weer verder.

Om negen rijden we weer verder, dwars door de drukke steden Bayonne, Biarritz en St. Jean de Luz om zo Spanje binnen te gaan. We komen op camping Igara terecht, aan de buitenkant van San Sebastián. Een camping met smalle camperplaatsen maar we hebben het eerste plekje en dat geeft een beetje ruimtelijk zicht. Prima sanitair en ook belangrijk: prima wifi!!!
We gaan lekker een eindje lopen en scoot’en (een nieuw woord gemaakt!!) en Moon vindt het ook heerlijk om weer even als een dolle te kunnen rennen!
We willen hier zéker drie dagen blijven, even rust nemen.
‘s Avonds belt Marco ons ongerust: weten jullie al dat er een orkaan richting Portugal en Spanje komt?
Nee, dat weten we nog niet maar we zullen straks even naar het nieuws kijken!
Bedankt voor de waarschuwing, lieverd!
Thuis heeft Joke Ziggo Go op de laptop gezet en zo kunnen we toch televisie kijken en het Journaal volgen.

Zaterdag 13 oktober… Happy Birthday, Monica!
We zitten in de warme zon en lezen, spelen een spelletje op de iPad, draaien een was in de machine die snel droog is aan onze droogmolen, lopen weer een stukkie met Moon, en zo rommelen we lekker de dag door!
‘s Avonds belt broer Henk ons ongerust: weten jullie al dat er een orkaan jullie kant op komt?
Ja Henk, we hebben het gehoord en op het nieuws gezien. Maar we zitten veilig op een camping met nog zeven campers op onze rij, er is een receptie, er zijn vakantiehuisjes en we hebben Nederlandse buren...
Maar bedankt voor de waarschuwing, lieve Henk!

Zondag 14 oktober…
Vannacht waait het een poosje flink maar het blijft droog. We twijfelen of we vandaag verder zullen gaan maar als we de mist de heuvels in zien trekken weten we dat we toch nog maar een dag hier blijven.
Louise stuurt ons een app’je: weten jullie dat een orkaan jullie kant op is gekomen?
Ja, lieve Louise, we hebben het gemerkt!
Op het moment van dit schrijven is het bijna 12:15 uur, 19 graden en barst de bui los. Geen reisdag dus, lekker binnen blijven. We vermaken ons wel!
Morgen zien we wel weer.

Voor ieder die dit leest een mooie zondag gewenst!