Waar zijn jullie nu?

We krijgen soms een appje of een telefoontje met de vraag hoe het met ons gaat omdat men onze verhalen “mist”!
Nou, het gaat prima met ons maar het probleem is dat we bijna geen internet hebben! We staan zoveel mogelijk op (gratis) cp’s en daar is geen wifi en op de campings waar het wél is werkt het nooit goed. De ene campingeigenaar geeft de Deense providers de schuld en de ander zegt dat ze “boven op een berg wonen” en er daardoor een heel slechte verbinding is….
Maar vandaag zijn we op een camping waar een redelijke verbinding is dus het proberen waard.
Overigens denk ik dat het met de foto’s plaatsen echt een probleem zal worden dus dat bewaren we maar voor thuis. We zullen je berichten als ze erop staan!
En dan nu onze avonturen…


Donderdag 17 mei…
Vannacht wordt Marian wakker van de harde wind en oei, de luifel hangt nog uit! Dit hebben we echt niet verwacht. Dus om 3 uur schieten we ons jack aan en draaien de luifel in!
Als we opstaan waait het nog steeds en is het echt geen weer om buiten te zitten! Dat wordt dus weer lezen en dit verslag tikken.
Onze verdere activiteit vandaag bestaat om 14 uur uit een wandeling van een kwartier en om 16 uur uit een rondleiding van Jacobyne door hun bedrijf. Ze laat ons de hokken zien waar de kalfjes staan, de eenjarigen, de zwangere koeien, de eventuele zieken, waar de koeien bevallen en de grote stal waar de rest allemaal staat. Gerard gaat juist de koeien melken en het is leuk om te zien hoe de koeien in de rij gaan staan om naar de melkerij te mogen en hoe ze zich al met de achterkant naar de melkmachine voegen. Gemiddeld geeft een koe 30 liter melk op een dag en het is interessant om te zien hoe het er aan toe gaat!
‘s Avonds, na de pannenkoeken, skypen we met Syl, Marco, Gijs en Teun. We zitten er voor klaar met de laptop maar dat lukt niet zo makkelijk. Van Jacobyne leren we hoe dat heel eenvoudig met de telefoon kan!
Het is zó fijn om ze allemaal weer even te zien en te horen! Gijs laat trots zijn wiebeltand zien en Teun is een lekker lachebekje… smelt… en nee, we willen geen heimwee krijgen!

Vrijdag 18 mei…
Er staat nog steeds een harde wind, Marian doet weer een wasje en die wappert stevig aan onze droogmolen!
Rond koffietijd worden we uitgenodigd bij Jacobyne en Gerard op de koffie en thee mét 2 soorten gebak omdat Gerard vandaag 57 is geworden en dat smaakt ons prima! We babbelen een half uurtje en lezen dan weer verder in onze mooie boeken…

Zaterdag 19 mei… Gefeliciteerd Theo!
De wind is weg, de temperatuur wat hoger en we rijden nu richting Aalborg. Moet een leuke stad zijn. Maar als we er rijden en we zien hoe groot deze stad is daar hebben we helemaal geen zin in!
Wat een drukte en wát veel mensen! We zoeken liever de stille wegen en dorpjes weer op…
Wel een voordeel is dat er een Aldi is dus we halen weer groente, yoghurt en karnemelk en dan kunnen we er weer een paar dagen tegen.
We pakken de Margriet-route weer op en genieten verder van de koolzaadvelden, de vele seringen en gouden regen! Veel fijner dan in een warme, drukke stad slenteren…
We picknicken ergens in een park en gaan op zoek naar de cp voor de komende nacht.
Op de NKC-site staat dat er een in Tjele is waarvan de eigenaar ook een camperaar is en weinig thuis.
Dat klopt, er is niemand. We zetten onze camper in een hoekje in de tuin op wat grind, maken wat foto’s van het koolzaad wat tegenover ons staat te bloeien en slapen er prima.

Zondag 20 mei…
We rijden naar een park met de grootste fuchsia-tentoonstelling van Europa, rozen en rododendrons. We zijn er om 9:45 uur en om 10 uur begint een “plantjes-dag”, we worden verzocht het park te verlaten waar we via een zij-ingang binnenkwamen en we moeten een ticket kopen om via de hoofdingang weer binnen te komen. Om 14 uur is er een rondleiding waar we natuurlijk niet op wachten, we gaan weer verder!
De Margriet-route leidt ons langs de meest mooie en vaak ook kleine wegen met vele meters-lange hagen van witte en paarse seringen, witte, roze en paarse rododendrons, meidoorn, jasmijn en kastanjebomen, wit en rood. We GENIETEN met hoofdletters, hoor!
Dan komen we bij een Energiemuseum waar we in het park een stuwdam en een vistrap zien en er ligt een windmolen in het gras. Tjonge, wat is zo’n ding groot als je er zo naast staat!
Het museum slaan we over…
We vinden weer een leuke picknicktafel met uitzicht op een boomgaard met schaapjes die vanwege de warmte allemaal loom onder de bomen liggen te herkauwen.
Daarna komen we onverwacht langs een heel oude begraafplaats (uit ca. 1800) waar nonnen liggen begraven onder een heel grote rododendronstruik en daar stoppen we ook maar even…
We zetten MiepMiep op het adres van een camping en moeten er met een pontje voor over. Altijd leuk!
De camping is wel erg druk.

Maandag 21 mei…
De zon doet al vroeg haar best en dan besluiten we een stukje te fietsen, we zien wel waar we uitkomen. Langs weilanden en boerderijen over kleine weggetjes rijden we 14 kilometer. Heerlijk! In de middag pakken de meeste mensen hun boeltje weer in en vertrekken, het Pinksterweekend zit er op en de stilte keert weer.
‘s Middags lezen we weer en na het avondeten besluiten we om morgen weer verder te gaan.
Af en toe een rustdag is nodig en heel fijn!

Dinsdag 22 mei…
De Margriet-route brengt ons eerst bij het strand van Vjellerup voor koffie en chocolademelk. Een prachtig plekje!
We genieten verder van de afwisselende route en komen dan bij het strand van Bøngerup waar alleen maar grote witte kiezelstenen liggen met in de verte krijtrotsen. Wow!
Heerlijk om mooie stenen te zoeken en die thuis weer te kunnen beschilderen!
We shoppen bij de Lidl in Grenaa en lunchen in de camper maar wéér aan het strand. Het is zó gaaf om vaker zo aan het strand te zijn!
Onderweg stoppen we bij een Lopped Marked en vinden er alleen wat postzegels voor vriendin Lida. (Nu is het geen verrassing meer, Lida…)
Miep brengt ons naar de cp in Ebeltoft, deze is op de parkeerplaats bij een grote supermarkt. We staan er alleen tot een vrachtwagen dicht bij ons komt staan. Hij laat de motor draaien en we worden dol van dat geluid! Joke loopt naar hem toe en vraagt of hij de motor kan stoppen en gelukkig begrijpt hij dat. Hij vraagt of we blijven slapen en ja, hij ook. Daarna is het rustig en als om 21 uur de supermarkt sluit en iedereen weg is is het lekker rustig! We slapen dan ook weer prima!

Woensdag 23 mei…
We rijden naar de stad Aarhus en bezoeken het museum ARoS. Prachtige schilderijen maar ook stukken waar we niets van begrijpen en de moderne kunst spreekt ons al helemaal niet aan...
Het is een nieuw gebouw in de vorm van een kubus en telt 10 verdiepingen. We nemen de lift naar de 10e en genieten van het uitzicht over de stad maar vooral omdat het een cirkel is van glas in de regenboogkleuren waar je doorheen loopt. De foto’s zullen meer duidelijkheid geven…
Erg interessant en het is leuk om hier te zijn geweest!
In de stad willen we op zoek naar een kaart voor Teun maar ook hier rennen we hard weg vanwege de drukte. Géén zin in! En die kaart vinden we nog wel eens…
Via MiepMiep zoeken we de Margriet-route weer op. We rijden weer langs kleine, rustige wegen en komen op het bijna-eilandje Alrø. Hier staan een stuk of 7 auto’s van mensen die op de steiger lopen of aan het vissen zijn. Als er een paar weggaan zetten we de camper met het zicht op de zee en blijven hier vannacht.
Aan een picknicktafel zitten 7 oudere Denen en een dame komt eens informeren (in het Engels) waar we vandaan komen.
“Uit Holland, mevrouw”.
“Ah, Holland. Waar in Holland?”
“Amersfoort, bij Utrecht”.
Het zegt haar niets. Dan zegt zij dat ze vrienden in Friesland heeft, in Stiens.
Marian veert op van haar bank en zegt: “Daar heb ik 25 jaar gewoond! Wie zijn uw vrienden?”
Het zijn Lies en Tom Haaksma maar die namen zegt Marian niets…
Toch genieten we van deze ontmoeting want hoe is het mogelijk: zitten we in Denemarken op een bankje op de cp, komt er een Deense dame die vrienden in Stiens heeft!!!
En dan komt er een beetje bizar einde aan deze dag… Buurman Martijn die voor onze post zorgt belt dat er een rouwbrief is gekomen van Jant, de vroegere buurvrouw van Marian uit Stiens. Haar 2e man Jentsje is overleden...
Zo verdrietig voor buurvrouw Jant! Marian belt haar meteen even op…
Later op de avond, als de vissers weg zijn, komt er toch nog een camper, een Zwitser. Eerlijk gezegd vinden we dat wel een fijn idee al hebben we geen contact maar stél dat er iets gebeurt vannacht dan zijn we niet alleen…
We genieten van een schitterende zonsondergang boven het Kattegat!

Donderdag 24 mei…
In de plaats Horsens vinden we eindelijk een leuke kaart voor onze kleine Teun. We lopen er nog wat rond en ontdekken plotseling het geboortehuis van Vitus Bering die hier in 1681 is geboren. Bering was de belangrijkste ontdekkingsreiziger van Denemarken en hij ontdekte de doorvaart tussen Alaska en Siberië. Dat werd de Beringstraat dus…
Na wederom een bezoekje aan de Lidl te hebben gebracht staren we vol boosheid naar het gele papiertje wat tussen de ruitenwisser zit: een bekeuring van 100 euro omdat we geen parkeerschijf voor het raam hebben gezet…
Nergens hebben we daarover gelezen en nooit maakten we het mee dat je een parkeerschijf bij de Lidl nodig hebt! Als we een parkeerwachter erover aanspreken zegt hij dat dit zijn area niet is en hij er niets aan kan doen. Hij tovert wel een parkeerschijf uit zijn broekzak die we meteen op het raam plakken. Binnen 5 dagen betalen via internet, dames!
Nou, of ons dat gaat lukken weten we nog niet.

We balen flink en willen naar een camping met wifi. We komen in Jelling terecht maar we hebben niet geboekt (dat doen we nooit!) en dan blijkt alles vol te zijn omdat er een muziekfestival in het plaatsje is. Weer balen…
Marian zoekt vervolgens naar een gratis cp en die vinden we in het bos van Bredsten. Er staat al een Duitse camper en dat voelt goed.
Op zo’n 500 meter is een dorpje uit de ijzertijd en daar spelen een paar kinderen in kleding uit die tijd, ook de leiding heeft zoiets aan. Dat is wel weer leuk om te zien en dat maakt de dag weer een beetje goed.
De bekeuring en het overlijden van Jentsje hebben Marian flink aangegrepen en ze is dan ook héél moe. Ook het reizen en de pijn die ze altijd heeft maakt haar eigenlijk oververmoeid en we besluiten dat we onze laatste week op een camping door willen brengen.
Marian vindt een ACSI-camping aan de kust in Broager/Skelde.

Vrijdag 25 mei…
We gaan op weg en stoppen na 40 kilometer om in Christiansfeld even rond te kijken.

Wikipedia zegt hierover:
“De plaats Christiansfeld telt 2845 inwoners (2007) en ligt ongeveer 20 kilometer ten zuiden van Kolding. Christiansfeld werd door Nederlanders gesticht rond het jaar 1773. Koning Christiaan VII van Denemarken gaf een veld aan de Hernhutters, die een leefgemeenschap wilden stichten. Ze kregen de eerste tien jaar vrijstelling van belastingen en de vrijheid om er hun religie te belijden, destijds uniek in het Lutherse Denemarken. Christiansfeld is in 2015 opgenomen op de UNESCO werelderfgoedlijst vanwege het unieke stadsbeeld”.

Op de oude begraafplaats liggen de vrouwen links begraven en de mannen rechts met allemaal dezelfde kleine, platte steen. Deze graven mogen niet worden geruimd dus je kunt wel nagaan hoe groot deze begraafplaats is. We zagen een steen uit 1804!
In het plaatsje worden veel Hernhuttersterren verkocht, bijzondere sterren die tegen de Poolse grens in Duitsland worden gemaakt.
In een leuke winkel past Marian een roze-met-witte-stippen jurk en die staat haar echt leuk. Maar ze vindt hem te duur… En Joke is wég van een dunne regenboogsjaal maar vindt ze ook te duur...
Jaja, een bekeuring van ruim 100 euro hakt erin…

We krijgen op de camping een mooi plekje met uitzicht op zee. Het waait echter wel erg en we twijfelen of we de luifel uit zullen draaien. Toch doen we dat, maar om 1 uur in de nacht als we wakker worden van het geluid van de klapperende luifel halen we hem naar binnen… bang dat de wind eronder slaat en natuurlijk de nodige schade zal geven..

Zaterdag 26 mei…
Iets minder wind vandaag maar wel volop zon. We draaien een was in de machine en die droogt lekker snel aan onze droogmolen! Marian breidt en de regenboogtrui waarvan Gijs zo graag wilde dat omi die voor hem zou breien, is nu klaar!
Na het eten lopen we een klein stukje langs het water maar helaas slaat bij Marian de vermoeidheid weer toe en moeten we na ca. 200 meter al terug….

Zondag 27 mei…
Het weer verandert vandaag van heel zonnig naar heel bewolkt…
Toch stappen we na de lunch even op de fiets voor een kort tochtje. We rijden langs akkerbouw, door het bos en langs het strand. Hoe afwisselend kan een tochtje van 9 kilometer zijn?!!
De bossen eindigen aan het strandje en door de stormen zijn een aantal dikke bomen geveld en liggen al een lange tijd in het water. Een bijzonder gezicht!
Daarna vullen we de watertank weer bij, legen de toilet en ook de vuilwatertank.
Het begint namelijk weer te kriebelen… we zijn nu 3 dagen hier en hebben genoeg rustigaan gedaan… morgen vertrekken we richting huis maar daar willen we een paar dagen over doen.