Rust in Budel...

Vrijdag 18 augustus – Gefeliciteerd, Jelte!
Vanmiddag, als het eindelijk even droog is, fietsen we naar het centrum van Budel om daar eens rond te kijken. Is best een leuk centrum. Ook fietsen we naar het kampeercentrum Tjeu van Horne en kopen er een nieuwe fietsen-regenhoes voor achter op de camper en Marian koopt er haar ideale pannenset.
De lucht is bijna zwart als we terug fietsen en we houden het dan ook niet droog. Gelukkig hebben we onze poncho’s bij ons maar door de natte brillen én het niet goed kunnen zien waar we rijden (tenslotte rijden we hier voor het eerst) rijden we helemaal verkeerd.
Als we het écht niet meer weten belt Joke aan bij een huis, zegt dat we de weg kwijt zijn en of meneer ons uit kan leggen waar de camping is. Dat kan hij gelukkig en na tóch wat zoeken komen we, ondanks de poncho’s, drijfnat aan op de camping.

Zaterdag 19 augustus – Happy Birthday, Christa!!
Tussen de buien door zijn we weer naar Budel gefietst en nu beter gekeken hoe we terug moeten rijden naar de camping…
Later is Joke nog een keer naar het centrum gefietst omdat we vergeten waren wat boodschappen bij de Jumbo te doen…
Vanavond op de laptop naar Eén tegen 100 gekeken en Marian haakt ondertussen maar door aan de vlaggetjes!

Zondag 20 augustus
Vanmorgen lekker in de camper aangerommeld en vanmiddag hebben we een route van 29 kilometer via knooppunten gefietst. De route hebben we via de app 01Fietsknoop uitgezocht.
Marian heeft 2x met Moon naast de fiets gereden, 2x een kilometer. Vaak weigert ze mee te lopen maar vandaag ging het goed!
Onderweg ergens vond Joke een tuttel van Woezel en Pip, verloren door een kindje. Sneu…
En op de plek waar Joke een paar foto’s van de hei maakte ontdekten we dat wij de vlag van de fietskar waren verloren! Hij was net nieuw en we vonden het de moeite wel waard om een stuk route terug te rijden. We hadden net immers een heel hobbelig bospad gereden? Daar zóú hij kunnen liggen!
Toen we dat pad opreden kwamen we een man met zijn zoontje achterop de fiets tegen. “Heeft u een oranje vlag onderweg zien liggen?”
“Ja”, zei hij, “ongeveer 100 meter verderop!” Wij natuurlijk helemaal blij!
Joke trok toen de tuttel onder de snelbinders vandaan en vroeg: “En zoekt u misschien deze?”
“Ja!”, zei de man!
Zijn dochtertje was in slaap gevallen op de fiets bij zijn vrouw en was de tuttel verloren. Door onze Gijs weten we hoe belangrijk zo’n knuffel voor een kindje kan zijn dus de man was ook héél blij!
Hoezo toeval bestaat niet…?

Na het eten wil Joke de fietsen+kar in de schuur zetten en dan ontdekt ze dat ze een lekke achterband heeft. Wat een geluk dat dat onderweg niet is gebeurd!
Wel jammer, want morgen beloofd een mooie dag te worden en de nieuwe fietsroute is al bedacht!
Daarop besluiten we morgen i.p.v. dinsdag maar naar huis te gaan…


We hebben overigens wel tien enerverende dagen gehad die begon met het bijzondere camperkonvooi, de gezelligheid met Alie en Jan die daar ook waren, het leuke stadje Mosbach, de stuwdam la Gileppe, de Amerikaanse erebegraafplaats in Henri-Chapelle, de drukke camping in Epen en de rust op de camping in Budel…
Verdere plannen hebben we niet maar je weet het maar nooit: de bus is zó weer ingepakt!