Camperkonvooi in Duitsland...

Donderdag 10 augustus
Vandaag zijn opnames gemaakt door RTV-Utrecht in Huis Doorn t.g.v. de opening van de tentoonstelling van de Britse tekenaar E.H. Shepard. In de Eerste Wereldoorlog tekende Shepard het leven van zijn legioen en daardoor werd hij bekend. Na de oorlog kwam hij in contact met A.A. Milne die verhalen schreef over de beer Winnie die in de Londense dierentuin leefde. Ze gingen samenwerken en zo ontstond in ca. 1926 het eerste boekje over Winnie-the-Pooh.
De conservator van Huis Doorn die dit alles organiseerde vond mij via het internet omdat ik Pooh-boekjes verzamel in alle talen.
Kortom, deze Cornelis is bij ons thuis geweest samen met een cameravrouw van RTV-Utrecht voor een interview én hij heeft een aantal boeken meegenomen die nu te zien zijn tijdens de tentoonstelling…
Wij werden uitgenodigd om vandaag bij de opening te zijn en ook daar werden we “gevolgd” door de cameravrouw en ook hier nam zij een kort interview af terwijl ik bij de vitrine bij mijn boeken en boekjes sta.
De uitzending zal ergens in oktober zijn.

Vrijdag 11 augustus
Vanmorgen gaan we om elf uur weg om naar het Duitse Walldürn te rijden. Na veel regen en files komen we na bijna 500 kilometer op de camperplaats aan waar 84 Nederlandse campers staan omdat we morgen meedoen met de wereldrecordpoging om met meer dan 672 campers in één rij te rijden. Dit is namelijk het Italiaanse record wat in 2003 is gevestigd en in het Guinness Book of Records staat.
De NKC, de Nederlandse Kampeerauto Club, heeft de NL organisatie in handen en we weten via de site dat er ruim 500 Duitse campers meerijden, een Noor, een Griek, een groep Belgen en Fransen en uiteindelijk zijn er officieel 691 campers die meedoen!
Onze vrienden Alie en Jan doen ook mee en na het Happy Hour van de NKC zijn we, mede door de regen, ieder naar de eigen camper gegaan.

Zaterdag 12 augustus
Van iedereen werd verwacht dat ze om 9 uur startklaar zouden staan. Om 9.45 uur gaan we 18 kilometer rijden om álle 691 campers in een lange rij te krijgen. Dan begint het lange wachten want niemand weet hoe laat we echt gaan rijden. Mensen maken buiten een praatje met elkaar, honden worden uitgelaten, sommigen gaan zelfs een tukje doen en wij vermaken ons ook prima met puzzelen, een spelletje SkipBo en een wandeling met Moon.
Ergens onderweg komt Moon in aanraking met schrikdraad… ze geeft een vreselijke gil en rent zo hard als ze kan naar de camper terug. De deur zit echter dicht en daarom rent ze door. Gelukkig hebben mensen gezien dat ze het bos in rende dus daar hebben we samen hard staan roepen. En wát een opluchting dat ze er op reageerde!!!
Wij zouden écht niet gaan rijden als Moon niet terug zou zijn en dan was de recordpoging meteen al mislukt. Door ons...
Marian zit te haken. Zij is ook aan een wereldrecord bezig…
Voor een instelling in Hengelo voor mensen met kanker zijn veel mensen in NL vlaggetjes (driehoeken van 18x20x20cm.) aan het haken geslagen. Een team in Hengelo naait alle haaksels aan elkaar en zo hoopt men een vlaggenlijn van 10 kilometer te maken. Ze maken lijnen van 20 meter die na afloop, ergens in februari, uitgedeeld worden in diverse instellingen. Ook kan men zo’n lijn kopen en de opbrengst is dan ook voor die instelling.
En zo is Marian goed bezig!
Maar goed, we wachtten nog steeds op het sein dat we konden gaan rijden en jawel, om 15 uur was het zover. Wij waren camper nummer 123 dus achter ons reden er nóg ca. 570, een práchtig gezicht voor zover we ze konden zien!
De hele stoet kwam in beweging en de bedoeling was dat dit konvooi 3,2 kilometer aaneen zou rijden. Geen grote “gaten” ertussen en rustig doorrijden. Er mochten één of twee campers tussen passen.
Er stonden veel vrijwilligers langs de route om alles in de gaten te houden en in de bewoonde wereld stonden véél mensen te zwaaien en te juichen. Zó leuk en feestelijk!
Toen wij over de finish reden toeterden en zwaaiden we net zo hard mee, geweldig! Wat een feest!
Vrijwilligers dirigeerden ons weer naar onze NKC-camperplaats terug en daar kregen we te horen dat het aantal campers ruimschoots was gehaald maar dat men niet aaneengesloten had gereden… geen vermelding in het Guinness Book of Records dus…
Er doen verhalen de ronde dat Italianen de boel hebben gesaboteerd door onderweg flyers uit te delen en dat camperaars langzamer gingen rijden om die aan te pakken.
We begrijpen er niets van, er keken toch zoveel vrijwilligers mee?
De organisatie vroeg eenieder of ze foto’s en filmpjes konden doorsturen met “bewijsmateriaal”.
Zo kreeg het heerlijke feest een katerig einde, we voelden ons echt teleurgesteld…
Toen we de camperplaats weer opreden stond Jan al op ons te wachten, hij had een plekje naast hun camper vrijgehouden. Zo hebben we het toch nog gezellig afgesloten met een lekkere salade die Alie had gemaakt en hadden we een gezellige avond met elkaar.

Zondag 13 augustus
Als we Alie en Jan gedag gaan zeggen omdat we naar een camping zo’n 160 kilometer richting Koblenz zullen gaan, vragen ze ons nog om een kop koffie te drinken en gezellig na te praten.
Maar om 10.15 uur rijden we dan toch weg, op advies van Alie en Jan naar Mosbach. Een leuk stadje met vakwerkhuizen en waar tijdelijk (tot november) betonsculpturen in de straten staan van de kunstenares Christel Lechner. Mens-groot en heel bijzonder. De foto’s hieronder laten ze zien óf google eens op die naam.
Het is heel jammer dat het weer regent maar het is wél leuk om met een plattegrond de beelden op te zoeken!
Als we op weg zijn naar camping Aumühle in Schweppenhausen zien we opeens een bord met “vlo-markt”! Daar nemen we een kijkje en vinden een betaalbare zak Lego van ruim 3 kilo en die kopen we voor Gijs, hij is op dit moment helemaal wég van Lego!
Maar…. sstttt… niet aan Gijs vertellen, is een verrassing….
Op de camping krijgen we een plekje met een wild stromend beekje naast ons.
Thuis hadden we deze camping gelukkig al gereserveerd want toen Alie en Jan vanavond geheel onverwacht de camping op kwamen om hier een nacht te staan, kregen ze te horen dat het niet kon. Vól… echt jammer!!

Maandag 14 augustus
Vandaag houden we een rustdag, lekker lezen en kleuren en de zon schijnt! Zó lekker na alle regen die we al gehad hebben!!
Morgen hebben we een camping besproken in Euscheid, eens kijken of daar meer te beleven valt dan hier...

Vanavond zend Omroep Zeeland een reportage uit over het camperkonvooi, een cameravrouw reed mee in de buscamper van een Zeeuws echtpaar. Die stonden schuin tegenover ons dus we zagen dat er gefilmd werd. Misschien komt ons gele bussie ook nog in beeld...

De foto's houden jullie nog te goed, het uploaden gaat hier zóóó traag...