Naar het Oerbos in oost Polen...

Dinsdag 13 september
We rijden rechtstreeks naar het vernietigingskamp Treblinka 2 als we op weg gaan naar Bialowieza, een plaats op drie kilometer van de grens met Wit-Rusland.
Hier zal de volgende camping zijn.

Als we de camper parkeren zien we een grote groep Joodse schoolmeisjes, tieners, die allemaal de Israëlische vlag om hun schouders dragen. Een heel bijzonder gezicht. In het Hebreeuws krijgen zij uitleg en verhalen over wat hier is gebeurd...
Hier in Treblinka werden 800.000 Joodse inwoners van Warschau ter dood gebracht, in Treblinka 1 werden Poolse boeren, die weigerden hun oogst aan de bezetter af te geven, ter dood gebracht...
Gemiddeld kwamen hier uit een groot deel van Europa 17.000 mensen per dag, per dág!!, met de trein aan en onmiddelijk naar de gaskamers gebracht; hun lichamen werden vervolgens verbrand.
Treblinka heeft van juli 1942 tot augustus 1943 bestaan.
Sinds 1964 staat hier een monument met 17.000 stenen, groot en klein, eromheen. Erbij staat de inscriptie in diverse talen -Nooit Meer-
Wat een indrukwekkend gezicht...
Ook is er een plek met zwarte, verbrande stenen aangelegd wat voor de crematoria staat...
En ook is het heel bijzonder om te zien hoe de Joodse tieners met hun vlaggen tussen de stenen doorlopen. Ze staan stil bij de gedenksteen voor Janusz Korczak, de Joodse arts en pedagoog die vrijwillig met de kinderen uit zijn weeshuis meeging toen ze afgevoerd werden naar Treblinka...

"Ze haalde die week een onvoldoende voor aardrijkskunde,
daarna wist ze wél waar Treblinka lag.
Heel even maar..."

(Woorden van Ida Vos)


Als we weer verder rijden komen we ergens een bord naar Nowoberezowo tegen omdat daar een orthodoxe kerk staat. Daar nemen we even een kijkje, jammergenoeg is hij gesloten. We zien nu ook steeds vaker orthodoxe kruizen langs de weg staan en minder kruizen zoals wij die kennen.
Zelfs zien we in de berm langs de weg zo'n kleine ortho-kerk i.p.v. een kapelletje...
In het stadje Hajnowski lopen we om een oosters-orthdoxe kerk heen omdat die in 1982 héél bijzonder is gebouwd. Heel modern. Maar ook gesloten...
En als we óns stadje Bialowieza binnenrijden komen we langs een Russische erebegraafplaats. Ook maar even bekeken.
Om niet te erg te gaan dwalen om de camping te vinden stoppen we bij twee agenten om de weg naar de camping te vragen. Hun antwoord: "Over 15 meter rechts..." Vol verbazing kijken we iets verder de straat in en ja hoor, een bordje Camping Michala... We moeten er allevier hartelijk om lachen!
Het is een kleine en eenvoudige camping en onze zes Belgische camperaars uit Warschau zijn ook net gearriveerd. Best grappig om bekende gezichten te zien!

Woensdag 14 september
Op ons gemakje drinken we buiten koffie en warme chocola en besluiten we op de fiets het plaatsje te verkennen. Bij de ingang van het Oerbos horen we dat we in een groot gebied mogen fietsen maar we ervaren dat routes heel slecht staan aangegeven.
Het grote Oerbos mag je alléén bezoeken o.l.v. een gids en de bizons, bevers en wolven worden hier "bewaakt als edelstenen", zo staat te lezen. Het Oerbos strekt zich uit over een groot deel van oostelijk Polen en een deel van Wit-Rusland. De gidsen laten je een deel van het bos zien en tijdens avondwandelingen kún je bizons tegenkomen. Zulke wandelingen duren vaak een paar uren en dat is voor de knie van Marian niet goed.
Op de grens van het Oerbos staat een oosters-orthodoxe kerk maar jammergenoeg ook gesloten.
We fietsen langs twee beelden van bizons en tjonge, wat zijn die knapen gróót! Op een bankje in de warme zon eten we ons broodje terwijl deze stenen bizons toekijken... Ook rijden we langs héél hoge bomen; essen denken we.
De temperatuur vandaag is wel 10 graden minder dan de afgelopen dagen en Marian draagt haar jack vandaag!
Morgen gaan we weer verder, nu naar het noorden. Joke krijgt het gevoel dat we op de weg terug naar huis gaan. Eigenlijk is dat ook zo maar we gaan onderweg nog véél meer beleven!