Krakau en de zoutmijn...

Donderdag 8 september
Met bus en tram laten we ons naar het centrum van Krakau brengen. Gelukkig kregen we op de camping al een plattegrond dus we kunnen gericht gaan slenteren langs de prachtige en bijzondere bouwwerken van de stad. Oud en nieuw, we zien hier alles. Maar toch voornamelijk oud.
We bezoeken de St. Mary's Basiliek met zijn twee verschillende torens en we zijn op het Grote Plein getuige van de start van een run door sporters die in drie dagen van Krakau naar Wenen rennen en uitgezwaaid worden door een groep mensen in de Poolse klederdracht. Radio en televisie zijn hier zelfs bij aanwezig! Erg leuk dat we dat moment juist meemaken!
We kijken onze ogen uit naar de vele kerken, groot en klein en bezoeken er een paar. De een is heel uitbundig met veel goud wat er blinkt en de andere is juist veel rustiger. Zo slenteren we wat af en dat is voor Marian soms best veel. Ze gebruikt nu één (nordic walking) pole en daar heeft ze fijne steun aan. Als we langs een apotheek komen en ze in de etalage weer een kniesteun ziet wil ze die graag even zien. Binnen trekt ze gewoon haar broek voor een deel uit en past de kniesteun. Deze zit vele malen steviger dan die we van de week al kochten dus deze kopen we nu en ze houdt 'em meteen om! Ook hier heeft ze de hele dag "plezier" van!
We lunchen met een broodje kebab (Joke) en voor Marian een Griekse salade. Naast ons zit een NL stel, zij ook een Joke... We babbelen wat over hoe zij en wij reizen door Polen en dat is gezellig. Ook wippen we diverse winkeltjes binnen waar leuke beeldjes enzo worden verkocht. Joke maakt er foto's van want misschien kan Marian die thuis weer als voorbeeld gebruiken.
We zien de burcht van Wawel op de berg enigsinds boven de stad uitsteken maar hebben geen puf meer om die ook nog te beklimmen...
Op de terugweg komen we langs de kleinste snoepjesfabriek van de wereld en daar zien we een demonstratie hoe de "sweets" worden gemaakt. Leuk om te zien hoewel we het in Gränna, in Zweden, ook al eens hebben gezien. En ja, dat Zweedse bedrijfje is iets groter...
Moe en happy reizen we met tram en bus weer terug en dan vraagt de buurvrouw, een ander dan van de week, of ze ons NKC-boek mag lenen. Ook haar en haar man maken we er blij mee en ook zij halen er ideeën uit!
Vanavond kookt Marian niet, tenslotte hebben we vanmiddag al "warm" gegeten...
Wederom bijtijds naar bed want morgen worden we om 8.30 uur al opgehaald om met een busje naar de zoutmijn in Wieliczka te gaan.

Vrijdag 9 september
Half negen worden we met een 8 persoons Mercedes opgehaald bij de camping om naar de zoutmijn in Wieliczka te gaan die sinds 1978 op de
Werelderfgoedlijst van de Unesco staat. We halen eerst nog vijf anderen op in de stad en dan zijn we om half 10 bij de mijn. Voor we ingecheckt zijn duurt het even en het is er ook al erg druk!
Als groep van ca. 30 mensen hebben we een engels sprekende gids en met elkaar dalen we de eerste 64 meter via ca. 385 traptreden de mijn in. Gelukkig voor Marian zijn er aan twee kanten leuningen! Ook hebben we allebei onze stevige wandelschoenen aan!
Er is veel te zien op de route door de mijn en het is bijna onvoorstelbaar dat álles van zout is. Via vele trappen en paden lopen we al met al 3 kilometer. Er heerst een constante temperatuur van 14 graden maar dat voelt toch niet koud. Onze jacks gebruiken we dan ook niet.
Onderweg zien we taferelen van de harde werkers in de mijn, elektriciteit was er nog niet en men werkte met olielampen en in het donker laat de gids een explosie horen en het effect wat dat geeft zoals dat er vroeger toeging.
We zien zoutmeren, een paleiszaal en kerkruimtes die ook voor huwelijksvoltrekkingen worden gebruikt, ergens gaan we een donkere ruimte binnen waar mooie muziek van Mozart wordt gespeeld en als dan
langzaamaan de hoge trappen worden verlicht en ook een standbeeld wat aan de rand van een zoutmeer staat en door speciaal licht weerspiegelt in het meer, hoor je de hele groep Ooohhhh.... mompelen! Heel bijzonder!
Er staan zoutsculpturen van o.a. Goethe en koning Kazimir de Grote en in de St.-Kinga-kapel, die wel 54 meter lang is, zijn taferelen uit de bijbel uitgehouwen in het zout. Natuurlijk staat ook hier een sculptuur van dé Poolse paus, als laatste beeld hier gemaakt...
Gelukkig gaan we met een lift weer naar boven, de warmte in, 28 graden. We vinden deze excursie héél bijzonder!

Daarna rijden we richting Oswiecim ofwel Auschwitz. We staan op de camperplaats 300 meter van de ingang zodat we daar morgenochtend al vroeg (8 uur) naar binnen kunnen. Dat kan dan nog zonder gids omdat we het graag in ons eigen tempo willen bezoeken en vóórdat de bussen met honderden mensen aankomen...
Vanavond "kookt" Joke: pizza!!
Daarna babbelen we wat met onze Finse buren, een jong stel wat al drie maanden door Europa trekt. Leuke verhalen!