In de Harz...
Door: Marian en Joke
Blijf op de hoogte en volg Marian & Joke
01 Augustus 2016 | Duitsland, Trautenstein
Vrijdag 29 juli - Gefeliciteerd, Jos!
In de stromende regen speelt Moon nog een poosje met zijn vriendje Sem. Je weet wel, die andere "Spaanse zwerver".
Onder begeleiding van Bert rijden we de stellage weer af en brengt hij zijn planken naar de schuur. Na nog een ferme hand zwaait hij ons uit, evenals een paar campinggasten waar we een poosje mee hebben gepraat. Je gaat elkaar leren kennen in zo'n kleine camping-wereld, hé?
We rijden eerst naar het dorpje Krzeszów waar de grootste barokke basiliek van Polen staat. Bij binnenkomst kijken we onze ogen uit. Wát een goud wat er blinkt en wát veel engeltjes... Prachtig allemaal, en toch voelt het heel dubbel. Wie onderhoudt dit allemaal? En met wiens geld is dit vroeger allemaal betaald? Rijk én arm immers?
Als we weer verder rijden richting de camperplaats komen we langs een Lidl. Worden we altijd blij van. Even wat inslaan voor de komende dagen!
En dan komen we bij een wegomlegging. Eerst kunnen we de bordjes nog wel volgen, daarna zijn we ze kwijt. Geven ze in Polen misschien niet aan als je weer (bijna) op de goede weg zit? Op goed geluk gaan we ergens linsaf en dat brengt ons via smalle en mooie weggetjes door de heuvels en ver van de bewoonde wereld met een omweg van zeker 30 kilometer, uiteindelijk wél in Karpacz waar we de camper op de parkeerplaats van hotel Holandia zetten. De camperplaats.
Hij ligt aan een drukke weg maar straks wordt het vást wel rustig...
We lopen naar het stadje wat héél druk is met vakantiegangers. Er zijn heel veel winkeltjes met souvernirs en met name veel met het thema schapen. Geen idee waarom.
We zien de ruim 200 jaar oude lindenboom waaronder vroeger recht werd gesproken. Hij is 5 meter in doorsnee.
Ook zien we de schoenafdrukken van de Poolse ploeg die de Himalaya hebben beklommen in brons die als tegels in de grond zijn gemetseld. Hun namen staan er ook bij maar het zegt ons niets. We vinden het wel een leuk idee voor de Polen die trots op dit team zijn, of waren.
Als we na veel slenteren in de warme zon weer bij de camper zijn gaat Joke bij de receptie van hotel Holandia vragen of zij de menukaart even mag zien. Dat mag maar ook zegt de medewerkster dat we de camper ook achter op de camperplaats mogen zetten. Daar is het rustiger en ze zal het hek openen.
We blijken nu op de gewone parkeerplaats te staan.
We rijden de camper naar de aangewezen plek en dan gaat het hek achter ons weer dicht maar we krijgen wel de sleutel. Er staat één camper, die is van Olga en Peter. Zeventigers uit Borculo die vele maanden door Europa zwerven!
We stellen ons aan ze voor en we babbelen een poosje heel gezellig. Ach, we zijn allemaal reizigers en dan heb je wat te vertellen. Toch?
Daarna eten we een hapje in het restaurant waar we de enige gasten zijn. Voor 30 euro eet Marian een kabeljouw met frites, Joke een snitzel met frites, eten we samen een Griekse salade, drinken we water en Coca-Cola en eten we ijstaart (Marian) en bananencake (Joke) als toet.
's Avonds lezen we de folders door die we bij de ToeristenInfo hebben gehaald en maken een plan voor morgen.
Zaterdag 30 juli.
Na nog een babbel met Olga en Peter, zij hebben heel veel reisverhalen o.a. over IJsland waar zij een camper huurden, vertrekken we tegelijkertijd van de camperplaats.
We rijden de afslag jammergenoeg voorbij om naar de Noorse Staafkerk te gaan maar we zien ook hoe druk het op de parkeerplaatsen al is.
Oei oei oei, nooit meer hoogseizoen voor ons...
Via mooie wegen die slingeren door de bossen van het Reuzengebergte rijden we naar de grens bij Görlitz. Maar eerst zoeken we bij de Castorama, een soort Praxis, naar gekrulde pinnen om geboetseerde bloemen van Marian op te zetten maar ook hier hebben ze ze niet. We tanken nog een keer om wat Zloty's op te maken. Een liter diesel kost ons nog geen euro!
En daarna rijden we zonder controle Duitsland binnen. We zien aan de Duits-Poolse grens een kilometers lange file. We hoorden dat er streng wordt gecontroleerd n.a.v. ongeregeldheden tijdens de Jongerendagen in Krakau. Of dat waar is weten we niet. Hebben het van horen zeggen...
De camperplaats bij Rosenbach bestaat niet meer, daar arriveren we voor niets. Op de kaart zien we er nog een in Oppach, 25 kilometer verderop en daar staan we nu op een grasveld, helemaal alleen. Gelukkig is het huis ernaast wel bewoond.
De zon schijnt, het is 26 graden en we zitten nu weer lekker buiten te lezen en te breien.
De eigenaar van deze camperplaats is een aardige man, hij komt het gras maaien. Maar als hij ziet dat wij er zijn stopt hij vanwege het geluid. Vriendelijk van hem!
Hij vraagt of we stroom en/of water nodig hebben maar nee, dat hebben we nog genoeg. "Nou, dan kan ik jullie niets rekenen", zegt hij lachend.
Zondag 31 juli.
Na een goede nacht rijden we weer verder, nu naar een camperplaats in Trebbes. Daar komen we nogal vroeg aan en besluiten nog een stukje verder te gaan. Omdat het zondag is is er in dit stadje ook niets te beleven.
Dan rijden we via de autobahn naar Nordhausen en daar is de camperplaats op een grote parkeerplaats met bossen om ons heen en aan een doorgaande weg. Vinden we óók nix. Dan maar verder naar Trautenstein, naar een camping. Maar onderweg komen we zoveel "umleitungen" tegen dat we helemaal vastlopen en het stadje niet meer uitkunnen. Ook het bord met de U (mleitung) lijkt te zijn verdwenen. Gelukkig zien we opeens een bordje Camping en daar gaan we dan maar naar toe. We zijn moe en willen écht niet verder!
We komen op een prima en niet dure camping terecht, mooi sanitair dus een warme douche na een paar dagen is ons héél welkom!
We zijn nu in Neustadt in de Harz.
Maandag 1 augustus.
Vandaag rijden we naar Trautenstein, dat zou 23 kilometer zijn. Door alle umleitungen worden het er 50... Maar het is niet erg, we zijn vroeg en de Harz is erg mooi!!
Even een zij-stap...
Harald en Jerry hebben mee gedaan aan het programma Ik Vertrek en dat hebben we toentertijd gezien. Twee mannen die een hotel (www.druidenstein.de) kochten waar van alles mee aan de hand was. Ook leek hun relatie niet zo sterk te zijn. We hebben ons weleens afgevraagd of ze wel bij elkaar zouden blijven...
Silvia, het meisje uit mijn internaattijd die een camping in Hongarije had en waar we vorig jaar waren, heeft een vriend, Bas.
Bas heeft dat programma ook gezien en dacht: "Als ik dáár nou eens zou kunnen helpen ben ik in ieder geval dichter bij mijn gezin" en schreef een sollicitatiebrief.
Om een lang verhaal kort te houden: Bas heeft een week op proef gewerkt, het klikte aan alle kanten en nu werkt hij daar al ruim een jaar!
Maar de afstand bleek toch te groot tussen Sil en hun jongens in Hongarije en Bas in Duitsland dat ze de camping inmiddels hebben verkocht en Sil en Bas nu weer bij elkaar wonen, in Hohegeiss. Slechts 10 kilometer van het hotel in Trautenstein!
Uit alle verhalen wisten we dat achter het hotel een camping is en het leek ons leuk om daar een paar dagen te gaan staan.
Vandaag zijn we hier aangekomen en na een hartelijke ontvangst van Harald laat hij ons de camping zien.
Oeps... camping?
Er staat een caravan van Haralds ouders, die heel veel voor de mannen doen en hier ongeveer wonen. En nu onze camper erbij en dan zou er nog plek zijn voor nog één caravan of camper. Een ieniemienie camping dus...
Maar we hebben de sleutel van de achterdeur van het hotel gekregen voor het sanitair en dat werkt allemaal. En nu we hier een aantal uren zijn went het al.
Vanmiddag maken we een wandeling van anderhalf uur, zien een ree vlak voor ons oversteken, genieten van de vergezichten en de vele bloemen die in de berm staan en de zon schijnt. Wat wil je nog meer?
Marian plukt van alle tinten paars en roze een prachtig veldboeket. "Alvast voor je verjaardag", zegt ze. Lief...
Vanavond even geskyped met Gijs, Syl en Marco wat heel leuk was en ook gechat met Silvia en morgen zien we elkaar. Fijn!!
In de stromende regen speelt Moon nog een poosje met zijn vriendje Sem. Je weet wel, die andere "Spaanse zwerver".
Onder begeleiding van Bert rijden we de stellage weer af en brengt hij zijn planken naar de schuur. Na nog een ferme hand zwaait hij ons uit, evenals een paar campinggasten waar we een poosje mee hebben gepraat. Je gaat elkaar leren kennen in zo'n kleine camping-wereld, hé?
We rijden eerst naar het dorpje Krzeszów waar de grootste barokke basiliek van Polen staat. Bij binnenkomst kijken we onze ogen uit. Wát een goud wat er blinkt en wát veel engeltjes... Prachtig allemaal, en toch voelt het heel dubbel. Wie onderhoudt dit allemaal? En met wiens geld is dit vroeger allemaal betaald? Rijk én arm immers?
Als we weer verder rijden richting de camperplaats komen we langs een Lidl. Worden we altijd blij van. Even wat inslaan voor de komende dagen!
En dan komen we bij een wegomlegging. Eerst kunnen we de bordjes nog wel volgen, daarna zijn we ze kwijt. Geven ze in Polen misschien niet aan als je weer (bijna) op de goede weg zit? Op goed geluk gaan we ergens linsaf en dat brengt ons via smalle en mooie weggetjes door de heuvels en ver van de bewoonde wereld met een omweg van zeker 30 kilometer, uiteindelijk wél in Karpacz waar we de camper op de parkeerplaats van hotel Holandia zetten. De camperplaats.
Hij ligt aan een drukke weg maar straks wordt het vást wel rustig...
We lopen naar het stadje wat héél druk is met vakantiegangers. Er zijn heel veel winkeltjes met souvernirs en met name veel met het thema schapen. Geen idee waarom.
We zien de ruim 200 jaar oude lindenboom waaronder vroeger recht werd gesproken. Hij is 5 meter in doorsnee.
Ook zien we de schoenafdrukken van de Poolse ploeg die de Himalaya hebben beklommen in brons die als tegels in de grond zijn gemetseld. Hun namen staan er ook bij maar het zegt ons niets. We vinden het wel een leuk idee voor de Polen die trots op dit team zijn, of waren.
Als we na veel slenteren in de warme zon weer bij de camper zijn gaat Joke bij de receptie van hotel Holandia vragen of zij de menukaart even mag zien. Dat mag maar ook zegt de medewerkster dat we de camper ook achter op de camperplaats mogen zetten. Daar is het rustiger en ze zal het hek openen.
We blijken nu op de gewone parkeerplaats te staan.
We rijden de camper naar de aangewezen plek en dan gaat het hek achter ons weer dicht maar we krijgen wel de sleutel. Er staat één camper, die is van Olga en Peter. Zeventigers uit Borculo die vele maanden door Europa zwerven!
We stellen ons aan ze voor en we babbelen een poosje heel gezellig. Ach, we zijn allemaal reizigers en dan heb je wat te vertellen. Toch?
Daarna eten we een hapje in het restaurant waar we de enige gasten zijn. Voor 30 euro eet Marian een kabeljouw met frites, Joke een snitzel met frites, eten we samen een Griekse salade, drinken we water en Coca-Cola en eten we ijstaart (Marian) en bananencake (Joke) als toet.
's Avonds lezen we de folders door die we bij de ToeristenInfo hebben gehaald en maken een plan voor morgen.
Zaterdag 30 juli.
Na nog een babbel met Olga en Peter, zij hebben heel veel reisverhalen o.a. over IJsland waar zij een camper huurden, vertrekken we tegelijkertijd van de camperplaats.
We rijden de afslag jammergenoeg voorbij om naar de Noorse Staafkerk te gaan maar we zien ook hoe druk het op de parkeerplaatsen al is.
Oei oei oei, nooit meer hoogseizoen voor ons...
Via mooie wegen die slingeren door de bossen van het Reuzengebergte rijden we naar de grens bij Görlitz. Maar eerst zoeken we bij de Castorama, een soort Praxis, naar gekrulde pinnen om geboetseerde bloemen van Marian op te zetten maar ook hier hebben ze ze niet. We tanken nog een keer om wat Zloty's op te maken. Een liter diesel kost ons nog geen euro!
En daarna rijden we zonder controle Duitsland binnen. We zien aan de Duits-Poolse grens een kilometers lange file. We hoorden dat er streng wordt gecontroleerd n.a.v. ongeregeldheden tijdens de Jongerendagen in Krakau. Of dat waar is weten we niet. Hebben het van horen zeggen...
De camperplaats bij Rosenbach bestaat niet meer, daar arriveren we voor niets. Op de kaart zien we er nog een in Oppach, 25 kilometer verderop en daar staan we nu op een grasveld, helemaal alleen. Gelukkig is het huis ernaast wel bewoond.
De zon schijnt, het is 26 graden en we zitten nu weer lekker buiten te lezen en te breien.
De eigenaar van deze camperplaats is een aardige man, hij komt het gras maaien. Maar als hij ziet dat wij er zijn stopt hij vanwege het geluid. Vriendelijk van hem!
Hij vraagt of we stroom en/of water nodig hebben maar nee, dat hebben we nog genoeg. "Nou, dan kan ik jullie niets rekenen", zegt hij lachend.
Zondag 31 juli.
Na een goede nacht rijden we weer verder, nu naar een camperplaats in Trebbes. Daar komen we nogal vroeg aan en besluiten nog een stukje verder te gaan. Omdat het zondag is is er in dit stadje ook niets te beleven.
Dan rijden we via de autobahn naar Nordhausen en daar is de camperplaats op een grote parkeerplaats met bossen om ons heen en aan een doorgaande weg. Vinden we óók nix. Dan maar verder naar Trautenstein, naar een camping. Maar onderweg komen we zoveel "umleitungen" tegen dat we helemaal vastlopen en het stadje niet meer uitkunnen. Ook het bord met de U (mleitung) lijkt te zijn verdwenen. Gelukkig zien we opeens een bordje Camping en daar gaan we dan maar naar toe. We zijn moe en willen écht niet verder!
We komen op een prima en niet dure camping terecht, mooi sanitair dus een warme douche na een paar dagen is ons héél welkom!
We zijn nu in Neustadt in de Harz.
Maandag 1 augustus.
Vandaag rijden we naar Trautenstein, dat zou 23 kilometer zijn. Door alle umleitungen worden het er 50... Maar het is niet erg, we zijn vroeg en de Harz is erg mooi!!
Even een zij-stap...
Harald en Jerry hebben mee gedaan aan het programma Ik Vertrek en dat hebben we toentertijd gezien. Twee mannen die een hotel (www.druidenstein.de) kochten waar van alles mee aan de hand was. Ook leek hun relatie niet zo sterk te zijn. We hebben ons weleens afgevraagd of ze wel bij elkaar zouden blijven...
Silvia, het meisje uit mijn internaattijd die een camping in Hongarije had en waar we vorig jaar waren, heeft een vriend, Bas.
Bas heeft dat programma ook gezien en dacht: "Als ik dáár nou eens zou kunnen helpen ben ik in ieder geval dichter bij mijn gezin" en schreef een sollicitatiebrief.
Om een lang verhaal kort te houden: Bas heeft een week op proef gewerkt, het klikte aan alle kanten en nu werkt hij daar al ruim een jaar!
Maar de afstand bleek toch te groot tussen Sil en hun jongens in Hongarije en Bas in Duitsland dat ze de camping inmiddels hebben verkocht en Sil en Bas nu weer bij elkaar wonen, in Hohegeiss. Slechts 10 kilometer van het hotel in Trautenstein!
Uit alle verhalen wisten we dat achter het hotel een camping is en het leek ons leuk om daar een paar dagen te gaan staan.
Vandaag zijn we hier aangekomen en na een hartelijke ontvangst van Harald laat hij ons de camping zien.
Oeps... camping?
Er staat een caravan van Haralds ouders, die heel veel voor de mannen doen en hier ongeveer wonen. En nu onze camper erbij en dan zou er nog plek zijn voor nog één caravan of camper. Een ieniemienie camping dus...
Maar we hebben de sleutel van de achterdeur van het hotel gekregen voor het sanitair en dat werkt allemaal. En nu we hier een aantal uren zijn went het al.
Vanmiddag maken we een wandeling van anderhalf uur, zien een ree vlak voor ons oversteken, genieten van de vergezichten en de vele bloemen die in de berm staan en de zon schijnt. Wat wil je nog meer?
Marian plukt van alle tinten paars en roze een prachtig veldboeket. "Alvast voor je verjaardag", zegt ze. Lief...
Vanavond even geskyped met Gijs, Syl en Marco wat heel leuk was en ook gechat met Silvia en morgen zien we elkaar. Fijn!!
-
01 Augustus 2016 - 22:07
Puck:
Zo te horen vinden jullie je weg wel.
Leuk jullie wederwaardigheden te lezen.
Geniet er van en een long-distance hug van mij -
01 Augustus 2016 - 22:25
Ina Mulder:
weer een verhaal met herkenning!! Want ik ken Jerry!! Mocht je dit nog lezen voordat jullie weggaan, doe Jerry de groeten van mij.
Ik heb hem al jaren niet gezien of gesproken!! Misschien kent hij mij niet meer!
Ik was toen samen met Frea( die kende hij heel goed)mijn vorige vrouw die overleden is.
Leuk hoor, want Barrie en ik hebben ook dat programma ik vertrek gezien, en we willen ook nog eens bij hun langs gaan!! Barrie wil wel eens kennis maken met Jerry!
Meiden een goede reis verder!!
Groetjes,
Barrie en Ina -
01 Augustus 2016 - 22:52
Adriënne:
Leuk al die omzwervingen. En ja, geen hoogseizoen: ik kijk er naar uit. Als het niet hoeft voor mij na dit jaar nooit meer.
Ik begrijp dat jullie op weg naar huis zijn. Kom goed thuis en Joke alvast proficiat met je verjaardag. Liefs. Adriënne -
02 Augustus 2016 - 00:29
Henk:
Het is weer een mooi verhaal geworden en altijd weer leuk om te lezen. Via google-earth is jullie route mooi te volgen.In de kerk en het klooster van Krzerzow was ik ook nog in Mei. Mooie route hebben jullie gereden
naar de Harz.Ook wij hebben die tv uitzending gezien van de mannnen daar in Trautenstein en dan is het leuk dat jullie daar nu zijn. Maak er nog een paar mooie dagen van want de Harz is harztikke mooi!
Groeten Henk en Greet. -
02 Augustus 2016 - 09:23
Louise:
Jullie komen al aardig deze kant op!!!!!!!!! Joke gaat het wat beter met je heup? I hope so
Jullie zien mooie landschappen. Toch krijg ik steeds het gevoel dat Polen ( ook hoogseizoen) jullie land niet is. Wat leuk om Sil en Bas weer te zien. Joke beleef met Marian nog leuke oudejaars dagen. Meisjes heel veel liefs -
02 Augustus 2016 - 11:22
Sacha:
Blijf het leuk vinden....jullie verhalen te lezen.
Ja Joke....bijna jarig.
Denk veel aan jullie en tel wel af en toe stiekem hoeveel weken wij jullie nog moeten missen....
Geniet maar lekker samen..
Kussen van ons -
02 Augustus 2016 - 12:40
Harense Wichter:
Hoi meiden, gezellig he omleidingen waar de borden zijn verdwenen? Hebben we zelfs hier in Haren. Ja hoogseizoen houden wij ook niet van. Maar ondanks alles in de harz beland. Staat ook op ons verlanglijstje.
Zijn jullie richting huis? dan zijn de 4 weken wel heel snel gegaan.
Tot de voordeur blijven genieten hoor
Liefs wij -
02 Augustus 2016 - 14:36
Jan En Alie.:
Het was weer leuk even met jullie mee te reizen.
Voor straks een goeie thuiskomst gewenst.
Groetjes van ons beide. -
02 Augustus 2016 - 16:54
Maian:
Nog even lekker genieten enne..... ook de terugtocht is nog steeds vakantie hoor! Maak er nog een paar mooie dagen van samen. Liefs. -
02 Augustus 2016 - 17:15
Lida:
Mooi gebied is de Harz. Ik ben er meer geweest en vond het altijd zo sprookjesachtig.
Geniet meisjes. En goeie reis terug.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
