Trekken door Duitsland en Polen...

Dagboek Duitsland - Polen

Eindelijk een teken van leven van ons...
We trekken op dit moment door Polen en daar zijn de campings en camperplaatsen dun gezaaid, met name in midden en zuidwest Polen. Aan de kust zijn er genoeg maar daar zijn we niet.
Ook is wifi een probleem, vaak is het er erg slecht, bijna geen bereik en soms is het er gewoon niet!
Mede daardoor is er nu pas dit verslag...


Donderdag 14 juli.
We pakken vandaag de camper in, ruimen het huis nog een beetje op, doen de laatste wassen en dan rijden we om half vier naar Zwolle om vriendin Ans een bezoekje te brengen. Het is er zo gezellig dat het half zeven is voor we er erg in hebben!
Marian zoekt in de gids naar een camperplaats in de buurt en die vindt ze in Nieuwleusen, 20 kilometer verderop. We staan op de parkeerplaats van een sportcomplex waar drie plaatsen zijn gereserveerd voor campers. We staan er alleen maar rond negen uur komt er toch nog een camper bij.
We spelen SkipBo en gaan rond elf uur slapen.

Vrijdag 15 juli.
In de stralende zon rijden we weg naar Lübeck maar onderweg krijgen we wel af en toe een bui. Files zijn er natuurlijk voor Bremen, Hamburg en Lübeck. Onderweg belt vriendin Lida om te horen of we al op pad zijn en ja, we rijden zojuist Duitsland binnen. Ze vertelt over de vreselijke aanslag in Nice... we hadden er nog niets over gehoord...
Op de camperplek in Lübeck kunnen 15 campers staan en laten wij nou net de láátste plaats treffen! Bofkonten zijn we!
Na even de boel in orde te hebben gemaakt lopen we naar de prachtige oude stad en bewonderen het mooie stadhuis in renaissancestijl en meerdere van die mooie gebouwen.
Tegen zessen zijn we weer thuis en na een cup à soup en een bord Kip Siam vermaken we ons in de avonduurtjes weer met lezen, spelletje, dagboekje schrijven, enzovoort.

Zaterdag 16 juli.
Na een nacht met drukte van een weg die langs de camperplaats loopt en het theater wat uitgaat en dus reuring van mensen geeft, rijden we rond half negen via Wismar, Rostock en Stralsund naar het eiland Rügen. Het is erg druk met vakantiegangers, het is immers hoogseizoen?!
We zien heel veel graanvelden en bossen en af en toe de zee. Eerst rijden we naar een natuurcamping maar die is ons te duur... dan zoeken we weer verder naar een camperplaats en die vinden we bij de ingang van het Nationaal Park Jasmund. Hier is een heel grote parkeerplaats met een speciale plek voor campers. Ruimte genoeg! Ook is er een sanitairgebouw waar we, tegen betaling, gebruik van kunnen maken. Heel fijn!
Morgen gaan we de wandeling naar de Köningsstuhl maken. Je kunt er ook naar toe met een pendelbus maar dat doen we natuurlijk niet!

Zondag 17 juli.
We lopen bijtijds door het mooie bos voor een zonnige wandeling naar de Köningsstuhl, het is nog heerlijk rustig. De Köningsstuhl is een hoge krijtrots waarvan wordt verteld dat een paar honderd jaar gelden een soort weddenschap ontstaond dat wie vanaf het strand deze steile krijtrots kon beklimmen, wat natuurlijk levensgevaarlijk was, zich de Koning mocht noemen.
Of het iemand is gelukt weten we niet...
Nu staat er een hekje omheen zodat men niet naar beneden kan kukelen. Je hebt het uitzicht op de zee en nog een klein stukje krijtrots en dat viel ons tegen. We hadden er meer van verwacht...
We nemen ook een kijkjein het Bezoekerscentrum en wandelen dan weer terug. Inmiddels is het veel drukker geworden, we zijn dus op de goede tijd gaan lopen.
Na de lunch fietsen we naar het 7 kilometer verder gelegen Sassnitz, een iets groter stadje met een oud centrum. We eten een ijsje in de warme zon op een bank aan de boulevard en lopen langzaamaan naar de haven. Er zijn wat kleine winkels open en daar snuffelen we wat rond. Zo slenteren we weer terug naar de fietsen die we ergens aan een hek hebben vastgezet en dan moeten we de drukke en vaak steile weg weer terug. Voor Marian een zware klus want zij heeft Moon in de kar achter de fiets hangen! En al rijden we op een e-fiets toch is het zwaar!!
Eenmaal thuis gaan we weer aan het lezen, dit dagboek tikken en dan begint het me toch te regenen! Wat zijn we toch een bofkonten dat we droog thuiskwamen!

Maandag 18 juli.
Het regent nog steeds als we van de camperplaats wegrijden naar de noordkust van Rügen. We willen naar de Noordkaap van Duitsland, naar Kap Arkona. Dit is een vuurtoren uit 1905 en die gaat Joke in 164 treden beklimmen. Gelukkig laat de zon zich weer zien en heeft ze een mooi uitzicht.
Dan lopen we de drie kilometer weer terug door het kleine dorp waar de parkeerplaats is.
Daarna rijden we naar de zuidoost punt van Rügen, naar Thiessow. Hier krijgen we het laatste plekje op een propvolle camping en dat is een prima plekje. Maar als we goed en wel genesteld zijn komt er een gezin met drie kinderen van ca. 5, 7 en 9 jaar met een tent én een partytent, naast ons staan. Vinden we niet zo leuk maar het blijkt een leuk en heel rustig gezin te zijn.
We staan tussen de bomen, niet zo ver van de zee en Moon vermaakt zich met de vele dennenappels die er liggen!

Dinsdag 19 juli.
Vanmorgen lopen we naar de gezellige markt hier heel dichtbij, aan de haven. Een echte toeristenmarkt met sieraden, kleding, schoenen, eterijen en veel hebbedingen en (bijna) alles heeft met deze omgeving te maken. Veel met vogels, schelpen, vissen enzo.
We kopen er ieder een blouse en Marian ook nog sandalen. Voor Joke koopt ze alvast een verjaardagscadeautje...
Daarna halen we Moon op en fietsen we naar het schiereiland Klein Zicker waar we een flinke heuvel opklimmen en genieten van het zicht op de steile rotsen aan de overkant.
We zien een schaapherderin die vanuit haar kleine auto de schapen leidt, overigens wél met een hond erbij...
Dan lopen we weer terug naar de fietsen en door een misverstand tussen ons blijft onze rugzak met ALLES erin (portemonnee met alle pasjes, etui met paspoorten, autosleutels en fotocamera) bij de fietsenstalling staan, gewoon op de weg en dat ontdekken we pas als Joke bij de volgende stop een foto wil maken. Als een malloot fietst Marian het hele eind terug terwijl Joke met het hart in de keel met Moon op een bankje blijft wachten....
En dan, eindelijk, komt ze weer terug met een vólle fietstas! Blijkt dat iemand de rugzak, waar we eigenlijk altijd zó voorzichtig mee zijn, aan de kant heeft gezet... en alles zat er nog gewoon in!!! We konden wel huilen van geluk...

's Avonds bakt Marian pannenkoeken en daarna trekken we de wandelschoenen weer aan om een wandeling te maken over het hondenstrand. Wat heeft Moon weer gerend en genoten! En wij daardoor ook!

Woensdag 20 juli.
Omdat de koelkast, als hij op gas aanmoet, het al een paar dagen niet doet, belt Joke met Bert, de technische man van Buscamper Culemborg, om te overleggen wat we het beste kunnen doen. Hij zou de gasfilter en het ontstekingsmechanisme doorblazen onder hoge druk maar ja, of we dat in Rügen ook kunnen laten doen, weet hij niet...
Bij de campingreceptie vraagt Joke of er een camperbdrijf is en dat is er inderdaad. In Stralsund, hier 70 kilometer vandaan. Het geluk is dat we via die stad Rügen weer zullen verlaten om naar Polen te gaan. We stellen MiepMiep in op het aangegeven adres en ja hoor, het klopt!
Een technische man bekijkt de boel en Marian wordt gevraagd een paar keer de koelkast aan te doen. Dan komt er een kleine hogedrukspuit aan te pas en na een kwartiertje werkt het weer!Wel zegt de man dat de ontsteking oud en verroest is en hij wenst ons sterkte de komende vier weken. Hij kan niet garanderen dat hij het blijft doen...
Maar we zijn blij dat hij het nu weer doet en verder zien we wel. Ook leuk dat Bert in Culemborg hetzelfde advies gaf!
Op onze vraag kijken ze het oliepeil nog even na en nadat er een halve liter is bijgedaan rijden we met een goed gevoel weer verder.
Óp naar Polen!
De omgeving is steeds hetzelfde, heel veel graanvelden. Bij Swinoujscie steken we de grens over en we zien aan de borden dat we in Polen zijn. Er is geen douane.
Met een gratis pont steken we een rivier over. MiepMiep brengt ons ook nu naar de camperplaats in Wolin waar we met zeven campers staan. Maar eerst wisselen we in het postkantoor euro's om voor Zlotys.
Zo, ons Poolse avontuur kan beginnen!!!

Donderdag 21 juli.
Vandaag zijn we een week onderweg maar het voelt als veel langer!
Het is een warme en stralende dag en we blijven lekker rustig op deze plek. Moon speelt met de oude boxer Max en de jongere zwarte hond Nellie heerlijk op het piepkleine strandje en samen duiken ze geregeld het meer in. Zó leuk om ze bezig te zien!
Eigenlijk doen we niets behalve in de zon zitten, lezen, Poolse sticker op de achterruit plakken, stukkie schrijven en breien. Marian is op zoek naar Poolse camperplaatsen d.m.v. een Duits boek, geleend van de buren. We overwegen nog een dag hier te blijven omdat het zo'n fijne plek is maar eigenlijk willen we ook wel weer verder.

Vrijdag 22 juli.
Na het legen van de toilet en het vullen van de watertank rijden we om half 10 weer weg van deze mooie camperplaats met als doel de camping Nova Hollandia in Sieraków. We vinden het altijd leuk om bij Nederlanders in het buitenland op hun camping te staan. Sieraków vinden we snel maar de straatnaam kent onze Miep niet. Joke vraagt de weg aan wat jongeren maar zij spreken geen Engels. Dan tuurt Joke op een grote plattegrond en ziet een plaatje van een camping. Maar ja, hoe komen we daar? Dan stopt een auto met een grote, oudere man achter het stuur en zegt dat hij wat Duits spreekt en of hij misschien kan helpen? Joke laat hem het adres van de camping zien en dan zegt hij dat we moeten keren en hij over 2 minuten terug is, dan zal hij ons voor rijden...
Tjee, wat aardig!
Zo gezegd, zo gedaan. Het is bést nog een eind naar de camping en die zouden we zelf nooit hebben gevonden. In het stadje staan ook geen aanwijzingsbordjes.
De vriendelijke man geeft ons een hand én zijn visitekaartje "voor als we zijn hulp nog eens nodig hebben"!!! Hij blijkt de voorzitter te zijn van het plaatselijke museum. "En ik help graag mensen", zegt hij nog...
Als hij weg is bellen we aan bij de camping waarvan we eerst over een groot complex met vakantiehuisjes reden. Een Poolse vrouwenstem. Joke vraagt of zij Nederlands spreekt. Ja, een beetje, zegt ze. Dan komt er een echt Hollandse mannenstem die ons teleur moet stellen. Zijn camping zit overvol. Het is immers hoogseizoen?!
Even later komt hij naar ons toegelopen en zeggen we dat we gisteren ook al hadden gebeld maar dat hij/zij niet reageerde. Als we hem het nummer laten zien zegt hij dat dat niet goed is ondanks dat het zo op de SVR-site staat.
Er is nog een camping in de buurt en hij wil ons er wel naartoe brengen. Dus stapt hij in onze bus en op zijn aanwijzingen rijdt Joke naar deze camping. Hij doet het woord bij de receptie en ja hoor, hier is nog plaats!
De man loopt terug naar zijn camping en wij mogen een plek zoeken tussen de bomen. Nou, dat valt echt niet mee tussen alle tenten en caravans én in een bos. Dus vindt nog maar eens een redelijke en beetje rechte plek! We proberen er twee uit en gaan dan toch maar op de eerste keus staan. Onze stroomkabels zijn net te kort voor het stroomkastje dus sluit Marian de koelkast aan op de gasfles en yes, die doet het! Nogmaals met dank aan de technische mannen op Rügen!!
Na het eten gaan we met iPad en notebook bij de receptie zitten omdat daar internet is en zoeken we op de SVR-site naar nieuwe campings. Checken even snel de mail en Facebook en gaan thuis dan weer op zoek naar een route voor morgen.
We willen echt niet op deze drukke en grote camping blijven. Overal harde muziek en harde stemmen... Kinderen die rond rennen en keffende honden die óók rondrennen... brrr...
Zelfs Moon vindt het niks en legt om troost en een aai zijn koppie vaak op een knie van ons...
Snel wegwezen morgen!!

Vanavond hebben we weer even contact met Syl en Marco zoals we dat de afgelopen dagen steeds even hadden. Syl en haar tweelingzus Monique lopen namelijk de 100e Vierdaagse van Nijmegen en vandaag was het de laatste dag. En ze hebben het gehaald! Wat een bikkels zijn deze twee kanjers. We zijn trots op ze en nemen ons petje voor ze af!!!

Zaterdag 23 juli.
Vele kilometers lang rijden we langs graanvelden en we zijn blij af en toe door een stuk bos te rijden. Allebei mooi, hoor! Maar het verveelt wel een beetje...
We komen geen interessante dingen tegen, geen bordjes die verwijzen naar een uitkijkpunt of iets dergelijks en dat missen we hier wel. We rijden naar het stadje Boleslawiec omdat hier de fabrieken zijn van o.a. de Bunzlau Castle serviezen. Dochter Judith vindt dit servies erg leuk en heeft er al het een en ander van. Wij hebben haar beloofd om een schaal van 30 cm. doorsnee te zullen kopen omdat ze die graag wil hebben. Het is leuk om het stadje binnen te rijden omdat op elke rotonde wel iets groots van dat servies staat, bijvoorbeeld een enorme theepot met een kop en schotel.
We vinden er inderdaad een mooie schaal. Jammergenoeg is de fabriek gesloten, we hadden er graag een kijkje genomen. We krijgen het advies om het weekend van 17 augustus terug te komen omdat dan vier dagen lang álles te bezichtigen is!
Daarna rijden we naar de SVR-camping in Brunów, 20 kilometer verder. We vinden het héél spannend na de desillusie van de camping-ervaring van gisteren!
Als we het terrein oprijden zien we een heel simpele camping, een beetje achterhaald. Er staat één caravan met een stel uit Purmerend. Dat is het...
Plaats genoeg en de eigenaresse is even boodschappen doen, horen we van ze. Even later komt ze terug. Els, 49 jaar en ze runt deze minicamping met haar ouders maar die zijn op dit moment voor ziekenhuisbezoeken even naar Nederland, naar Rozenburg.
Els is een leuk mens en heel makkelijk, alles is goed. Moon mag lekker vrij rondlopen "als ze mijn scharrelkippetjes maar geen kwaad doet". En dat doet Moon dan ook niet. Zelf heeft ze ook 3 hondjes rondlopen, en een kat. En dat gaat prima met elkaar. De Purmerenders hebben twee papegaaien die ook wat rondscharrelen buiten hun kooi. Het is een gezellige boel.
Op Joke's vraag of ze ook iets heeft om het toilet te legen wijst ze naar een speciale afvoer. "Maar je mag het ook gewoon in de wc gooien want het komt tóch allemaal in dezelfde put", zegt ze met een knipoog...
Als Marian vraagt of er de mogelijk is om een was te draaien zegt ze dat ze de sleutel van haar ouders huisje zal halen, dan mag Marian die wasmachine wel gebruiken! En zo hangen er na een paar uren twee wassen te drogen onder een afdakje. Wij blij! Hebben we weer alles schoon!
In de warme zon gaan we lekker relaxed lezen in de schaduw van een grote boom terwijl de kippetjes om ons heen scharrelen en Moon lekker bij ons ligt te doezelen.

De buren komen weer terug met hun auto en zeggen dat ze een pizza hebben gegeten in het stadje hier 3 kilometer vandaan. Hun restjes hebben ze in een doosje meegekregen en dat is voor de papegaaien. Die eten namelijk alles wat zij ook eten...
Het brengt ons ook op het idee om een pizza te eten en dan stappen we op de fiets. Als snel vinden we het goede restaurant en smikkelen we van ieder een pizza en een glas water/Coca Cola en dan hebben we voor 11 euro gegeten!
's Avonds SkipBo'en we weer.

Zondag 24 juli.
Vannacht worden we wakker van een fikse regenbui op ons dak! We zijn blij dat de was onder dat afdakje hangt! Het is vandaag flink afgekoeld en we keutelen dan ook in en rond de camper, maken hier en daar een praatje, lezen wat, Marian sopt het ergste vuil van de camper, het bed wordt gelucht, tikken dit stukkie en ruimen de was op als 'ie droog is. Ook zoeken we op de kaart en in een Polen-boekje naar leuke en/of mooie bezienswaardigheden die we morgen of van de week kunnen doen en dat vinden we inderdaad.
Een heel rustige zondag dus.

Maandag 25 juli.
Vanmorgen gaan we al bijtijds naar Boleslawiec voor de markt. Het is een markt met van alles wat, van groente en fruit tot kleding en kinderwagens.
Op de terugweg bezoeken we nog een ander stadje en dan zijn we tussen de middag weer terug. Het is 27 graden en erg warm. We nestelen ons weer in de schaduw van de grote boom en lezen in onze boeken...
We rekenen af met Els want morgen trekken we weer verder, richting het zuiden naar het Reuzengebergte...

Vanavond mogen we de wifi via de telefoon van de Purmerendse buurman gebruiken en daardoor kun jij nu deze lap tekst lezen...
We nemen ons petje voor je af als je dit tot de laatste punt hebt volgehouden!

Groetjes, Marian en Joke en Moon natuurlijk!
Punt.