Oostenrijk, hier zijn we dan...

Maandag 1 juni
Vandaag wassen we onderkleding en handdoeken en ook nu droogt het snel in de warme zon. Het is rond de 30 graden!
Ook stappen we weer op de fiets om bij de schoenenwinkel de schoenen te passen die Marian zo leuk vindt, ze blijven maar in haar gedachten spoken. Nu neemt ze sokjes en haar zooltjes mee om ze nogmaals heel goed te passen maar ze besluit ze niet te kopen. Ze zitten niet echt super, ze zijn alleen heel leuk. En op die basis moet je immers geen schoenen kopen?! Nu kan ze ze ook uit haar gedachten zetten...
Na de macaroni lopen we een rondje met Moon en belanden we weer bij de ijsjes-zaak waar we gebruik mogen maken van het internet. Gisteravond heeft Joke daar een behoorlijke tijd doorgebracht om de site bij te werken en met moeite foto's te plaatsen. Ze "pakken" vaak niet in één keer en dan moet het soms drie keer overnieuw.
En dat kost veel tijd. Maar met een betaald ijsje en een Cola van de zaak kwam ze die tijd wel door...
Nu lezen we met plezier de reacties van een aantal van onze "mee-reizigers" en zoeken we naar een camping in Tirol, Oostenrijk want morgen trekken we weer verder. We rijden eerst naar Lienz en verder zien we wel!

Dinsdag 2 juni
We rijden door het mooie noord-Italië waar we een afslag missen naar Oostenrijk. In een dorp vraagt Joke de weg aan een man op straat en hij wijst op de kaart waar we op dat moment zijn. Ook wijst hij hoe we verder moeten. En lang leve het verkeerd rijden want nu komen we toch door een prachtig gebied met besneeuwde bergen dicht om ons heen!!! We stappen uit om Moon uit te laten en zelf even rustig rond te kijken!
Via Lienz rijden we naar camping Lindlerhof in Mörtschach, daar is het rustig met maar een handjevol caravans en campers. We installeren ons zo dat we in de verte uitzicht op de besneeuwde bergen hebben en er niemand voor ons kan komen staan. Deze camping zit al een lange tijd in onze gedachten omdat de website ons aansprak en we van hier uit wandelingen wilden maken. Maar we hielden het weerbericht natuurlijk bij en zagen dat er wel 10 dagen regen werd voorspeld. Daarom zijn we verder gaan zoeken en vooral op zoek naar de zon en zo kwamen we via Slovenië en Kroatië in Italië terecht. De verhalen hebben jullie waarschijnlijk wel gelezen...
Nu zijn we dan tóch hier belandt en zien we wel wat we gaan doen.

Woensdag 3 juni
We drinken op ons gemakje koffie / warme chocola en gaan dan aan de wandel. We stijgen een behoorlijk eind een flinke heuvel op, genieten van het uitzicht van onze camping ver beneden ons en lopen dan door een bos een eind verder om uiteindelijk in het dorp Mörtschach uit te komen. De wandeling terug voert over een fietspad langs de weg en we voelen niets voor het geluid van auto's en vooral van motorrijders! Deze weg, waar ook de camping aan ligt, ligt aan de Grossglockner Hochalpenstrasse en dat is een zeer geliefde route voor vooral de motorrijders...
We gaan dus dezelfde weg door de hoge heuvels weer terug en we schatten dat we zo'n 5 kilometer lopen. Moon loopt en rent gezellig op haar eigen manier met ons mee, soms in ons tempo, soms met een grote dennenappel in haar bek en dan doet ze uitdagend en een beetje dollend. Ook zij geniet van dit soort wandelingen!
We zijn vroeg in de middag weer terug en willen nog wel even op de fiets naar het dorp Winklern, hier ongeveer 6 kilometer vandaan. Ondanks de bewolking is het toch wel warm, ca. 26 graden en we willen Moon niet in de camper laten. Ook niet met alle raampjes en het dakluikje open. Daarom trekken we de stoute schoenen aan en vragen
twee dames, die met elkaar in gesprek zijn, of we ze een vraag mogen stellen namelijk dat we graag even weg willen en of zij, of een van de twee, op Moon willen passen. Dat willen ze wel en zo kunnen we samen even weg.
Het fietspad gaat eerst een stuk langs de weg maar gaat dan toch ook het bos in. Heuvels op en af, dat betekent voor ons geregeld even lopen!
Dan, zomaar uit het niets, staat er een kudde koeien op het pad. We stappen af, Joke pakt snel haar fotocamera en als Marian begint te lopen draait de kudde zich om en sjokt op hun gemakje voor ons uit en verdwijnt dan het bos in!
Gelukkig had een van de dames ons uitgelegd hoe we moesten fietsen want we hadden al het idee dat we verkeerd gingen. Maar dan is er opeens tóch het bordje richting hangbrug en daar heeft de dame het over gehad! Het paadje wordt steeds smaller en er zijn ongelijke treden om naar beneden te gaan. We moeten bijna de fiets op de nek leggen om er te komen maar het lukt!
Natúúrlijk lukt het!
De brug wiebelt lekker en onder ons stroomt met grote vaart de kolkende rivier de Sach. Ietwat spannend maar ook wel erg leuk!
Aan de overkant is het weer steil omhoog lopen, ook weer door een weiland en als we in een woonwijk belanden moeten we ergens aanbellen om de weg te vragen.
In het kleine centrum pinnen we eerst even en gaan dan op zoek naar een ijsje. Niet te vinden! Dan maar naar de Spar om een verpakt ijsje en een flesje Cola...
We moeten dezelfde weg weer terug, dus weer de hangbrug over, fietsen tegen een flinke heuvel opsjouwen en het fietspad weer volgen tot bij de camping waar Moon superblij is dat we er weer zijn. De dames hebben genoten van Moon. Zo'n lieve hond, daar willen ze nog weleens op passen!!!
Wij blij en trots natuurlijk, Moon heeft al zóóóveel geleerd in de 6 maanden dat ze nu bij ons is! Van een verwaarloosde Spaanse zwerver naar een lieverd die goed luistert en vreemden zo'n uitspraak ontlokt, maakt ons echt héél blij!
Na het eten komt een van de twee dames die op Moon heeft gepast onze camper bekijken, zij en haar man willen er ook wel zo eentje. Zij kan ons ook nog leuke tips geven wat wandelingen betreft, alleen moeten we er wel eerst een stukje voor rijden.
Wie weet gaan we dat morgen wel doen...

Donderdag 4 juni
Het weer ziet er goed uit dus we besluiten naar de Pichler Alm te rijden. Die ligt in de bergen tegenover de camping en daarvoor moeten we een zijweg vanuit Mörtschach nemen, dat is maar 3 kilometer verderop. De asfaltweg klimt en slingert enorm en gelukkig had buurvrouw ons gewaarschuwd dat het asfalt overgaat in grind maar heel goed te rijden is. En ze heeft gelijk. We stijgen en stijgen en slingeren en slingeren en het dal onder ons wordt steeds dieper en de bergen om ons heen steeds hoger en het is práchtig!
Na 10 kilometer komen we bij de alm uit en besluiten een wandeling van 1 1/2 uur naar een volgende alm te maken, nog verder de bergen in. Natuurlijk is het geen aangelegd pad maar we moeten weer flink klimmen en klauteren over kleine en heel grote stenen en de aanwijzing volgen van een rood-wit-rood teken, geverfd op hier en daar een steen.
We steken watervalletjes over, Marian ziet een groot hert vlak voor haar de bossen inschieten, Moon rent en dartelt om ons heen en legt de route wel 4x af en ze vindt het heerlijk om te rollebollen in een stroompje water. Uiteraard staan we vaak stil om te genieten van de besneeuwde bergen om ons heen maar ook van de vele soorten bloemetjes. We zijn helemaal verrukt als we een Blauwe Gentiaan ontdekken en nog een en nog een en nog véél meer. Zó mooi!
De volgende alm verwachten we na elke bocht te zien maar dat gebeurt niet en misschien zijn we er bijna als we besluiten dat het genoeg is geweest en gaan dezelfde weg terug. Maar dat kan ook niet anders...
Eenmaal terug bij de Pichler Alm nemen we een groot glas appelsap (Marian) en een Cola, voor Joke dus.
En dan rijden we die 10 kilometer weer stapvoets naar beneden waarbij we af en toe stoppen om een foto te maken. Helemaal leuk is het als we onze camping in de diepte zien liggen!
Wat een prachtige dag is dit, ook qua weer boffen we!

Vrijdag 5 juni - Gefeliciteerd Frans!
Vandaag is het weer een heel warme dag, ongeveer 30 graden. We zoeken schaduw onder de luifel, draaien weer een was die natuurlijk na een uur droog is en de kastjes al in kan. Ideaal!
Verder lezen we vandaag, spelen SkipBo en doen verder niets. Veel te warm!
Marian legt af en toe een vochtige handdoek over Moon om haar wat af te koelen, ze moet zó hijgen!
En vanavond, half acht op dit moment, verschijnen er bloemkool-wolken. Onweer in aantocht wordt gezegd. We wachten het maar af...
Morgen willen we langs de Grossglockner en richting Krimml om daar de waterval te zien en als het effe kan er langs omhoog te lopen!
Maar dat lezen jullie de volgende keer weer...
Dagdag!